G. Nur

Yeni bölümümu yayımladım oy verirsen sevinirim

Sorguluyorum bazen...
          
          Biz insanlar neden sevgi ile yaratıldık? Neden bir başkasına muhtaç olarak Dünya ya getirildik?
          
           Zihnimin her santimini kaplayan bu sorular ile bir bütün oluyorum bazen. 
          
          Düşünüyorum. Sadece düşünüyorum. Benim canımı yaksa bile düşünüyorum. En sonunda düşükte olsun bir cevap veriyor bilinç altındaki benliğim. Soruları cevaplıyorum ama bulduğum yanıtı ne kadar doğru buluyorum orası tartışılır.  Bulmak için buluyorum sadece. 
           Bazense hepsini bir kenara itip gözlerimi kapatıyorum hayata karşı. Nerede olmak istersem orada oluyorum kısa süreliğine olsa bile mutlu olup çıkıyorum kirli sulardan. 

Sırtımda eski gir gitarim..
          Ucmaya hazir kanatlarim..
          Kararmis gokyuzu bizi de aldi bak icine benn bugun yagiyorum...

Sevenin sevdiğini anlaması için sevdiğinin canının acıması gerekiyormuş. 
          Gözünden amansızca yaşlar dökülürken onu anması gerekiyormuş.
          

Merhaba inci tanem vitange diye bir kitap yayimladim kolye bileklik ve kupe satiyorum destek olmak istermisin ?

Beni takip eder misin etmezsen de canın sağ olsun

@ nxcxhana  Rica ederim.

Sevmek yetmiyormuş, sevilmek istiyormuş insan. 
          
          Değer görmek, verdiği değerin karşılığını hissetmek istemiş, boşa çabalamak değil.
          
          Göz göre göre eriyip gitmek, benliğini yitirmek buna deniyormuş. Tüm çabalar bir boşluktan ibaretmiş sadece. Boş bir hayal...
          
          Bu yüzden diyormuş büyüklerimiz. Sevdiğine değil, seni sevene değer ver.  Seveni sev, sevmeyi bilmeyeni değil...
          

https://www.wattpad.com/story/245900635?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_writing&wp_page=create&wp_uname=Simurgun_Kalbi&wp_originator=y6J2sP2oUnoUYUSnJjP%2Bz%2B31%2BwWVFhvbMauyRd2bSLTVK6flcx408hTnX6LBIE%2FVPBQG%2F8eZmszeUZYV7zkRxJAo8Li%2B%2BOeExgiLe%2BCyCKncEEsK%2B5zfgU%2F%2FCT25%2FCEF
          
          Tek bölümlük kitabima bir sans verir misin? 

İçimdeki karmaşa etten oluşan zindanın duvarlarına vurmaya devam ediyor. 
          "Salın beni" diyerek haykırıyor mahzenin sahibine. Mahzen sahibi bunu duyuyor ancak tepki veremiyor. Düşünüyor usul usul, ne yapsam diyerekten kendini kahrediyor. Hâlbuki bulabilse çıkış yolunu rahatlayacak, sonsuz bir sakinliğe kavuşacak ama o, öyle sanıyor. Aklının, kalbinin karmaşası hayat ile yaptığı gizli anlaşmayı sürdürecek ve daha da mahvedecek onu. 
          Gözlerinden tenini dağlayarak akan yaşlar eşlik ediyor, sessizliğin verdiği sükûnet ile oturuyor. Kalbinde saklanan benliği haykırmaya devam ediyor, aklı ise daha farklı şeyler fısıldıyor zihnine. Fırtına iyice şiddetlenerek devam ediyor. 
          "Yazık, yazık kızım sana!" diyor asıl benliği. Devam ediyor sözlerine "Sen bu fırtınadan kurtulacağını sanmak ile en büyük hatayı işliyorsun." dedi ve gür bir kahkaha saldı ortama. "Sen değişmek için çabalayadur, ben ise keyfini çıkarayım bu filmin. Sonunda yine benim dediğim yola döneceksin sonuçta. Unutma bu sözleri, aklına kazı." 
          Aynadaki yansımasının yüzüne vurduğu sözler ile bir hıçkırık kaçtı boğazından. Canı acısa bile yapacağı bir şey yoktu. Kavradığı kabullenmişlik ile ağlamaya devam etti genç kız. 
          
          Hayallerine veda mı edecekti, yoksa ayağa kalkıp daha güçlü bir adım mı atacaktı? Verdiği iç mücadelesini kim kazanacaktı? Meçhul gerçekler ile bakakaldı, aynadaki kendine. Oradakinin yüzünde güçlü bir gülüş vardı. 
          
          "Acaba bende onun gibi olacak mıyım?" dedi kendi kendine.