Bakarken kendimi unuttuğum bir adamı seviyordum, nerede olduğumu, kim olduğumu unutturan bir adamı.Gecelerce zihnimde taşıyor,onunla uyuyor,onunla uyanıyordum. Kulaklarıma sesini doldurarak,adını mırıldanarak dalıyordum uykularıma.
Ellerini tutup "gel" diyemiyordum, biliyordum dokununca yok olacaktım tamamen. Nefes alıyordu, seviyordum. Gülüyordu, kendimi cennette varsayıyordum. Gözlerinde dünyaları bulduğum bir adama,git gide daha da bağlanıyordum. Bakıyordum, arıyordum ama gözlerinde kendimi bulamıyordum. Hiç beklemediğim anlarda her şeyim oluveriyordu.Sonsuzluk kelimesine anlam buluyordum.
Belki bir gün dediğim düşlerimle,yanımda olacağını hayal ediyordum. Kilometreler ne kadar fazlaysa, içimde seni o kadar büyütüyor,büyütüyordum. Bağırmak istiyordum ne kadar sevdiğimi, sesim çıkmıyor susuyordum.
Bir adamı seviyordum.
***
Nefes alır gibi yazıyordum.Durmadan. Nerdeyse her saniye. Çünkü her nefes aldığımda boğuluyorum..
Following
