@onejhen
bahçedeki üzüm asmasının taze filizini koparıp ağzımda çiğniyorum, uzun bir yaz günü ama akşam olmak üzere, birazdan annem yemeğe çağıracak
hayat neden ilk kez sabahladığım gece şafak vakti seher yıldızını gördüğüm ve heyecanlandığım gibi hissettirmiyor
mom im tired
[9/5 19:38] şeyda: bazen hatta cogu zaman sunu yapcam bunu yapcam boyle devam edicek diye diye cok random bi anda olcegimi dusunuyom
[9/5 19:38] şeyda: hicbir seyi yapmamis ve hicbir sey yasamamis olarak
[9/5 19:38] şeyda: tam benlik hareket olurdu
"sen yaşına göre çok olgunsun yaa" sağ ol canım on yaşından beri otuz yaşında gibi davranmama sebep olan bi ailem var da
zamane insanını öncekilerden ayıram ve demin andığımız niteliğe yapışık bir başka durum da, çağdaş insanın gittikçe birbirine benzetilmesi, tekdüzeleştirilmesi: ortak çalışma ortamı, dahası ortak düşünme ve hissetme formları... bunca ortaklık sonrasında hiç ortalıkla hikâyenin dolaşacağı kalır mı? bunca ortaklık, insanlar arasındaki farkları ortadan kaldırdığı kadar, insanlarin birbirlerine gereksinimlerini azaltmaz mı?
zaten bütün fark da burada yani insanoğlunun kesinlikle özgün bir ortadan kaybolma biçimi icat etmiş olan yegâne varlık olup bunun doğa yasalarıyla hiçbir ilişkisinin bulunmamasındadır. belki de bu bir ortadan kaybolma sanatıdır.
çilekli pasta yemek istiyorum ve üst komşuları ortadan kaldırmak
yb attim bende yine bildirim görünmüyor UMARIM sizde gorunuyordur
02:58, bölüm bitti, ellerim ağrıyor
