snooze beni kelimenin tam anlamıyla hem bok gibi hissettiriyor hem de devam etmeme neden oluyo nasıl bir şey bu anlamadım,şu an dinleyerek yazıyorum bunu söylemekten de asla bikmayacagim ama hayat gerçekten çok zor insanlar çok acımasız ve iki yüzlüler fark ediyorum ki iş yerinde bile kimse beni istemiyor, ayağımı kaydırmak için her yolu deniyorlar bugün sebepsiz yere azar yedim,dün aynı şeyi bir başkası yapmıştı bugün o hatayı ben fark etmeden yaptım ve bana dedi ki bir daha tekrarlanır ise önlüğünü bırak ve git.verdigim o kadar emeğin böyle bir kelime ile heba olması çok can sıkıcı. hayatım artık o kadar çok manaton olmuş ki,uyu sabah olsun işe git gel ve tekrardan uyu bütün günlerim bu şekilde geçiyor ama kimsenin umrunda dahi değil,işe başlar iken patronum bana(bir hayatin olduğunu unut,özel gunlerin olmayacak) gibisinden şeyler söylemişti adam ciddi imiş,arkadaşlarım evlendi ve ben yanlarında dahi olamadım ailem dağılmak üzere iken yine oraya gittim ama bana geçen elimde olan koca bir hiçlik
bu hayat beni gerçekten çok fazla yoruyor ve dayanamıyorum sanki patlayacak gibiyim az kalmış gibi ama değil de bilmiyorum,mutlu olamıyorum ya da bunu sağlayan kişiler yok sosyal medyada mutlu olarak görünmeye calisiyorum-cabaliyorum ama değil, bazen aslında her zaman ölsem ne olacak diye düşünüyorum,burda mutlu ve huzurlu değilim gideceğim yerde ne olacak ne karşılayacak beni bu korkunç sadece