𝒈𝒐𝒅'𝒔 𝒎𝒆𝒏𝒖

catch me if you can, working on my tan 
          salvatore 
          dying by the hand of a foreign man 
          happily 
          calling out my name in the summer rain 
          ciao, amore 
          salvatore can wait 
          now it's time to eat 
          soft ice cream
          
          
          

gecen siir kutuphanesine gittim ve cok sevdigim asik veysel'in tum siirleri kitabını aldım bu yuzden çok mutluyum kendisinden ezberledigim siiri de icindeydi ve benden mutlusu yok su an buraya da yazayım dedim
          :
          gine mi agladın kirpikler nemli
          dostum nicin giyinmissin karalar
          cig dusmus gul gibi yuzunden belli
          senin derdin bu sinemi yaralar
          
          aziz dostum seni kimler aglattı
          tecelli derdine derdime kattı
          yalan dunya nicelerini aglattı 
          kim bilir ki son mekanın nereler 
          
          bu can bu cesede girelden beri
          aldık basımıza turlu kaderi
          caresiz caresiz ileri geri
          vakit gelir tamam olur sıralar
          
          cefanın sefanın farkı yok bence
          eger dusunursek inceden ince
          her ikisi son haddine varınca
          dumduz olur inis yokus dereler
          
          mihnet-i dunyaya tahammul gerek
          kahi aglayarak kahi gulerek
          gecti gunum gozyaslarımı silerek 
          veysel arar dertlerine careler
          . 
          
          
          

gozlerin gozlerime degince
          felaketim olurdu aglardım
          beni sevmiyordun bilirdim
          bir sevdigin vardı duyardım
          cop gibi oglan ipince
          hayırsızın biriydi fikrimce
          ne vakit karsımda gorsem
          oldurecegimden korkardım
          felaketim olurdu aglardım
          
          ne vakit macka dan gecsem
          limanda hep gemiler olurdu
          agaclar kus gibi gulerdi
          bir ruzgar aklımı alırdı
          sessizce bir cigara yakardın
          parmaklarımın ucunu yakardın
          kirpiklerini egerdin bakardın
          usurdum icim urperirdi
          felaketim olurdu aglardım
          
          aksamlar bir roman gibi biterdi
          jazabel kan icinde yatardı
          limandan bir gemi giderdi
          sen kalkıp ona giderdin
          benzin mum gibi giderdin
          sabaha kadar kalırdın
          hayırsızın biriydi fikrimce
          güldü mü cenazeye benzerdi
          hele seni kollarına aldı mı
          felaketim olurdu aglardım
          
          
          
          bu siiri ben 9. sınıfta edebiyat ogretmenim herkese ezberlemesi icin siir verirken bana da tesadufen bu siiri vermesiyle ezberlemistim fakat simdi bi anda ilgi arttı herkes ezberlemeye falan calısıyor kesfetimde goruyorum hep halbuki kac yıl oldu hala unutmadım siiri bazen kendimce seslice okurum bos yani

OKUMA LİSTENİN İSMİNİ YİCEM SENİ DE YİCEM