-ruhumuastim
Eee yoldalar mı bizimkilerr
ruhundasakla
ruhundasakla
şiir kitabını -Kaburgamın Kanatları- yayından kaldırdım, çoktandır yok ortalarda. sizinle, daha doğrusu yazdıklarımda kendini arayan insanlarla şiirlerimi paylaşmaktan mutluydum fakat kaldırmak ilerdeki yazın hayatı için gerekliydi. bunun için üzgünüm.
innervoices_
emin ol önemseyen birçok insan olacaktır ve ben de bunlardan biriyim. bölümü sabırsızlıkla bekliyorum
ruhundasakla
belki göğün gölgesinde yüzyılların tomurcuğu için bölüm yazabilirdim ama önemseyecek insan sayısı o kadar az ki. hiçbir şey için gücüm yok gibi bazen.
ruhundasakla
hiçe uğruyorum. hiçe dönüşüyorum. ne olmak istediğim ne de olduğum şey beni yolumdan çeviremiyor.
vernemnidaahen
“İnsan deli olmalı ki kansın
O yalnız ağızdan edilen,
Edilir edilmez de bozulan yeminlere!”
vernemnidaahen
“Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum…”
ruhundasakla
insan dönüp dolaşıp bir gönül yorgunluğunda takılı kalıyor.
ruhundasakla
kayıp.
ruhundasakla
gönlümün kalemi kırık.
ruhundasakla
sanıyorum ki artık bu yangınlar artığından doğamayacak kadar ibaretim külden.
ruhundasakla
"yüreğim
yaralı kuşum
topla ve aç kanatlarını."
hayırlı sabahlar, şiirle kalınız.