🪐

Biz mi anıları oluşturuyoruz, anılar mı bizi?

“gözleriniz çok ses çıkarıyor albayım”

İnsan, kaldıkça küflenir, gidemedikçe çürür.

Bi zamanlar beni küçük kız çocuğu gibi hissettirdiğin için minnettar olurdum, şimdi o kız çocuğunun elinden bütün güzel duygularını alışını izliyorum. Nerden nereye...

Bu' son olsun 

Bi' akşam üstü sarıldım kendime 

Sesini duysam kalbim çarpıyor, ellerim titriyor, heyecandan boğazım kuruyor, sevgime sevgi ekleniyor büyüyor içimde. Nasıl sahte gelir gözlerine..

Hayallerimi hayali kabul etmisti, hayal kırıklığı olacağını hesap etmeden. 

Bana bi'sen gerek 

Bana merhametin hiç yok mu?