Tesadüfen geçip gitmişim gibi davranıyorsun hayatından. Ordaydım, en zor geceni düşün yanındaydım. Hani içinde ağlamalar dolup taşmıştı yutkunamamıştın, ordaydım omuzumdaydın. Hani bir tren geçmişti kimsesizliğinin üzerinden, unuttun mu nolur hatırla ordaydım içindeydim o trenin. Hani ellerime ellerinden bir cennet yaratmıştık. Hani dünya durmuştu bir an için, tüm çiçekler göğüsünden kokuyordu hep, hani hayat daha güzel bir yerdi arkanda ben yürürken, umut ekiyorduk her gece arka bahçesine yarınların unuttun mu nolur hatırla. Tanrı bunu affeder, hatırla. Anksiyete nöbetlerini, bir kaç uyku ilacı ve antidepresanları çöpe atmıştık sarılarak. Bütün yollar daha yürünür gelirdi adımlarımızı aynı yöne doğru attığımızda, dünya çiçekler sermezdi belki ayaklarımıza ama evrendeki tüm balkonlarda beraber izlerdik gökyüzünü nolur hatırla.
