ض

https://imgyukle.com/i/ybdMpI

https://hizliresim.com/8kd1tun

adı Mersa olacak, ruhu deniz gözleri cehennem. Ben kavrulmuşken o kavuracak tüm insanlığı. Nasıl yaşanır öğreteceğim ona,canı yanacak,ağlayacak,ölecek ama daha güçlü kalkacak. 
          adı Mersa olacak,dudakları vişne çürüğü,teni soluk,güzel ve kumral saçlı. Benden değil,ondan bir parça olacak,limanım olacak,sığındığım. Benim değil,ben olacak. Çiçekli elbiselerin arkasına saklanmayacak,gülmeyecek en olmadık insanlara. 
          adı Mersa olacak,güçlü,asil ve duygusuz olacak. Duygunun barındığı bir insan yaşayamaz bu gezegende. 
          “Mersa,kurtar beni,yaşanmıyor fakat ölünmüyor da insanların gözleri önünde. İzin ver sığınayım kızım,ben sensiz gücümü yitiriyorum.”

Halbuki ben senin üzülme ihtimalin olan bir şey gördüğümde kahroluyordum, üzülmeni beklemeden. İhtimali yetiyordu. Ne vardı bu kadar,
          neyse.

Bana bağlanan adamlara, sırtımda aksesuar niyetine taşıdığım jiletleri göstermek.

demezler mi, kendini böylesine harcayan bir kadın sana kim bilir neler yapmaz, diye.

son sözlerinin ne olması gerektiğine karar veremediği için intihar edemeyen genç kız muhtemelen bugün ölmez. ama bir gün karar verir

becerebilseydim ölürdüm anılarla

biliyor musun 
          diye başlayınca cümleye,
          bir gülümseme geldi yüzüme.
          elbette bilmiyorsun
          zaten beni de delirten
          bu değil mi,
          bilmiyorsun
          sen bana dair hiçbir şeyi
          bilmiyorsun.  

ben seni sabaha karşı beşte de. bugün de yarın da. ben seni her zaman.