21013113 ‏‏‏‏‏‏11310

beynimi uyuşturuyor özlemin

apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
          gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
          bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
          ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
          bil ki seni düşünüyorum.
          bir vapur yanaşırsa rıhtımına bin, acil
          örtün karanlıkları masmavi denizlerde
          ve dinle kalbimi bak nasıl çarpıyor nasıl
          o bütün özlemlerin koyulaştığı yerde
          bil ki seni bekliyorum.
          bir sabah gün doğarken aç perdelerini, bak
          sevinçle balkonuna konuyorsa martılar
          kendini tadılmamış derin bir hazza bırak
          dökülsün dudağından en umutlu şarkılar
          bil ki seni istiyorum.
          gecelerden bir gece uyanırsan apansız
          uzaklarda elemli, garip bir kuş öterse
          bir ceylan ağlıyorsa dağlarda yapayalnız
          ve bir gün kabrimde bir kara gül biterse
          bil ki seni seviyorum.

sen aşk şiiri yazamazsın hasan hüseyin
          çünkü aşk şiirden önce gelir sende
          oysa şiir önünde gitmelidir her şeyin
          sen aşk şiiri yazamazsın hasan hüseyin
          çünkü aşk
          kavganın içindedir
          çünkü sen;
          içindesin kavganın,
          elmayı kokusundan,
          güvercini biçiminden soyutlamaktır.
          yaşamak denilen kavgayı aşksız düşünmek.
          sen aşk şiiri yazamazsın hasan hüseyin
          çünkü sen
          gagasından tutup kuşu
          öt kuşum öt kuşum demiyorsun
          çünkü sen
          yedirip çiçekleri ineğe
          koklayıp gerisini ineğin
          kok çiçeğim kok çiçeğim demiyorsun

tahir olmak da ayıp değil zühre olmak da
          hatta sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
          bütün iş tahir ile zühre olabilmekte;
          yani yürekte.

sirdas

aydan daha guzelsin

bazen balık atlar oltaya, sen tuttum sanarsın

çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
          alt katında uyumayı bir ranzanın
          üst katında çocukluğum...
          kâğıttan gemiler yaptım kalbimden
          ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
          aşk diyorsunuz,
          limanı olanın aşkı olmaz ki bayım! Allah’la samimi oldum geçen üç yıl boyunca
          havı dökülmüş yerlerine yüzümün
          büyük bir aşk yamadım
          hayır.
          yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım
          gözyaşlarım bitse tesbih tanelerim vardı
          tesbih tanelerim bitse göz yaşlarım...
          saydım, insanın doksan dokuz tane yalnızlığı vardı.
          aşk diyorsunuz ya
          ben istemenin allahını bilirim bayım. çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
          balkona yorgun çamaşırlar asmayı
          ki uçlarından çile damlardı.
          güneşte nane kurutmayı
          ben acılarımın başını
          evcimen telaşlarla okşadım bayım.
          bir pardösüm bile oldu içinde kaybolduğum.
          insan kaybolmayı ister mi?
          ben işte istedim bayım.
          uzaklara gittim
          uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
          uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar bayım süt içtim acım hafiflesin diye
          çikolata yedim bir köşeye çekilip
          zehrimi alsın diye
          sizin hiç bilmediğiniz, bilmeyeceğiniz
          ilahiler öğrendim.
          siz zehir nedir bilmezsiniz
          zehir aşkı bilir oysa bayım! ben işte miraç gecelerinde
          bir peygamberin kanatlarında teselli aradım,
          birlikte yere inebileceğim bir dost aradım,
          uyuyan ve acılı yüzünde kardeşimin
          bir şiir aradım.

geleceğin sonsuz olasılıkları korkutuyor insanları.

ben hüsrana komşuyum