☘︎︎ Andie ☘︎︎

W środku panuje półmrok. Przez witrażowe okienka wpadają kolorowe promienie, ukazując drobinki kurzu w powietrzu. Dzwoneczki nad futryną dzwonią cicho, poruszone wiatrem, który dostał się tu wraz z tobą. Nad nimi wisi biały Krzyż z niewielką figurką Chrystusa. Czyżby Jezus się uśmiechał? Choć umęczony i umierający, a jednak z radością patrzący na ten mały zakątek szczęścia... Chwilę patrzysz na Niego. Gdzieś obok słyszysz furkot skrzydeł. To mały ptaszek, za którym tu przybiegłeś. To zdecydowanie była najgłupsza decyzja w twoim życiu. A może wręcz przeciwnie? Rozglądasz się, szukając go wzrokiem... Pomieszczenie wypełniają półki z książkami i bibelotami. Żadnego kapelusza. A przecież właśnie to głosił ten urokliwy szyld nad drzwiami. Mimo wszystko wnętrze tego niby-sklepiku od razu przypada ci do gustu. Wtem dostrzegasz ją - siedzi w wielkim fotelu. Przez chwilę przyglądacie się sobie. 
- Cześć - Mówisz.
- Znaczy się ja cześć? O. Cześć - Jąka się. - Wybacz. Rzadko kto tu zagląda. A przecież to takie urokliwe miejsce. Usiądź obok, zaraz wrócę - Mówi i szybko znika za kotarą. Ledwie zdążasz zająć miejsce, a ona znów jest z powrotem. Niesie dwie filiżanki.
- Ojej, moje ulubione - Mówisz cicho, próbując napoju.
- Cieszę się - Odpowiada i siada.
- Co to z miejsce? - Pytasz po chwili. Ona uśmiecha się.
- Ach, to miejsce jest moim małym światem. Moją małą krainą czarów, utkaną z marzeń. Tobie jednak chodzi pewnie o materialny wymiar tego sklepiku. Raczej nie znajdziesz tu kapeluszy. To miejsce jest księgarenką, jednak, ten szyld jest śliczny, żal go zmieniać. Ale ukryte sekrety i opowieści odszukasz tu pewno!
- Ty... jesteś pisarką? - pytasz.
- Och to zdecydowanie zbyt wielkie słowo opisujące moją osobę. Nigdy nie ukończyłam żadnej historii. Lecz, owszem, tworzę własne światy. Ten jest jednym z nich. Wiesz, pokażę ci je. Znam je wszystkie jak własny uśmiech. Może nawet zostaniesz na dłużej...

w ofercie:
-
w przygotowaniu: 
- 

✎ogród pełen fanfików @panna-z-witraza