Tuğçe Y. Sarıgül

Bir gün,  bir çocuğun hasta yatağından bana bakıp gülümseyerek "Yaşayamıyorsan Hayal Et" demesiyle başladı her şey. Sanki barajın kapakları açılmış gibi. Ardında saklanan maceralar aktı gitti coşkuyla. O çocuk halimle kapılmıştım hayallerin rengarenk dünyasına.

O gün, o hastahane odasında hayatımın en anlamlı sözünü söylemişsin bana. İkimizde çocuktuk, anlam verememiştim ama zaman geçtikçe daha iyi anlıyorum. Ve ben de hayal ediyorum.

Hem kendim için. 

Hem senin için.

O soğuk hastane odasında arkadaşlığınla günlerimi aydınlattığın için teşekkür ederim. Seni artık göremesem de nerede olursan ol her macerada buluşacağız.

Sana söz verdiğim gibi.