desmin

bıkkınlığın zirvesi. 

tüm benliğimle senindim, sense değerini bilemedin. 

içimde sürekli yağmur bulutu. 

öyle yorgunluk ki bendeki her adımda tekletiyor nefesimi. 

biliyorum yarınlarım dünden farksız. hayat mı bana küstü ben mi ona küstüm hatırlamıyorum ama, şu aralar fena dargınız.

her şeyden o kadar uzağım ki. normallikten. ışıktan. olmak istediğimden.

gözyaşlarım tahminen ne zaman kurur, oldukça sıkıldım akmalarından.

benim içimdeki çocuk büyümedi. yıllardır taşıyorum içimdeki çocuğu; yaşamadığı için büyümedi hiç.

her şeye razıydım, yeter ki yalnız kalmayayım, tekrar odama kapanıp karanlıkta dönüp duran düşüncelerle boğuşmayayım.

bazen kendi kendine 'bu ben miyim?' diye soruyorsun. bir süre sonra acı bile hissetmiyorsun. ya da hissettiğin acıyı canın hissetmiyor. hissizleşmişsin çünkü.