@vuazzoreit
iyi değilim
halsizim,
boşluğun en dibindeyim
ve orada ölmek üzere
gözlerimi kapatıyorum
her yer çok sessiz ve
kimse öldüğümü görmüyor
görseler de bir şey değişmez
ölmeye çok yakınım.
çok değil birazdan öleceğim.
eksikliğimi hissetmeyeceğini
biliyorum, buna da ayrı ölüyorum.
hoşçakal.
uzak, yalnız, küskün, kırık, üzgün.
Hayatımın herhangi bir parçasının esasen nereye ait olduğunu gerçekten bilmiyorum.
Minik kızım.
Fazla anlamsız ve bıktım yok olamamaktan.
Adım geçtiğinde kimsenin gözleri dolmayacak ve kimseye değmeden gideceğim buradan.
En son ne zaman bir şeyi umursadığımı kimse hatırlamıyor Loriana. En son ne zaman bir şeyi sevdiğimden kimse bahsedemez sana... Ne kadar kırılganım oysa. Ve ne kadar çok şey var giden zoruma. Kimsenin anlayamadığı, benim de kimse anlasın istemediğim aslında. Bu beni ne kadar korur bilmiyorum ama bence en doğrusu tam olarak nereden kırıldığını-kırılabileceğini asla belli etmemektir bir başkasına. Savunma yöntemi denilebilir buna. Nelerden korktuğumu kendimden bile saklıyorum, neleri ya da kimleri sevdiğimi de onlardan. İçime atıyorum hepsini, içimde nelerin olup bittiğinden asla bahsetmiyorum. Kolay kolay vazgeçebilirmişim gibi gösterdiğim her şeyin bağımlısıyım. Unutmuş gibi yaptığım her şeyi hatırlıyorum. Biliyorum hangi acımın hangi yarama denk düştüğünü. Ve sırf bu yüzden Loriana, aynaya bakarken gözlerimi gözlerimden kaçıyorum.
Takati olan yolları yürüsün, ben sadece susuyorum. Kavga etmeye, bağırmaya, defalarca kendimi anlatmaya halim yok. Siz hepiniz çok haklısınız, beni salın ben yorgunum.
Ben değişmedim,
sen artık beni acıtmıyorsun.
siz gerçekten kalbi leş insanlarsınız,
ben size katlanamıyorum.