Gosia ♥

Wesołych Świąt, Kochani! ❤️✨

Cześć, Kochani! Witam się z Wami oficjalnie jako studentka I roku filologii polskiej. Co tam u Was? Jak poszły egzaminy, matury, rekrutacja na studia? Opowiadajcie!
          Całusy,
          Gosia

Trzymam kciuki za wszystkich maturzystów i sama proszę o ich trzymanie! <3 
          Jaką lekturę obstawiacie?

Natrafiłam na twoje dzieło całkiem niedawno.Zaintrygował mnie opis i postanowiłam rozpocząć swoją przygodę z historia Skrzypka ;) Pochłonęłam praktycznie bez żadnych większych przerw. Co się oderwałam na chwilę,to w taki sposób aby na nowo powrócić jak najszybciej. Dawno czytając książek nie czułam takiej ewolucji emocjonalnej. Przy smutniejszych momentach,miałam wrażenie ze zaraz się rozpłaczę. Rzadko na trafiam na tak świetnie  zobrazowanie problemu jakim jest fobia społeczna. Sama doskonale wiem,co to znaczy.To tak bardzo uderza we mnie personalnie. Co prawda jestem na innym etapie z lękami,ale nadal muszę codziennie zmagać się owa trudnościami.  Mam 25 lat,a nadal czuję jak nie raz paraliz lękowy mnie obezwładnia. Czytając to czułam jak to bardzo jest o mnie. Jak wiele porusza kwestii,mających miejsce w moim życiu nie raz. Nie potrafię uspokoić serca,jak bardzo historia mnie poruszyła. Płaczę prawie teraz,ponownie! Dziękuję za podzielenie się swoim talentem,za ukazanie tego jakże zawiłego i naprawdę ciężkiego brzemienia,z którym ludzie muszą walczyć. Ja u siebie także widzę wiele pozytywnych zmian,ale czuję ze ta opowieść będzie jeszcze większa siłą jaką potrzebuję aby podjąć wszelkie czekające jeszcze na mnie wyzwania. Dziękuję bardzo! Jesteś wspaniała osobą i mam nadzieję ze jeszcze będę mogła obserwować twoje prace! Ja nie wiem co powiedzieć,to dla mnie niepojęte!

Kochani, dziękuję Wam za 100 tysięcy wyświetleń Skrzypka! Cieszę się, że chociaż już dawno skończyłam w nim publikować, nadal jest przez Was czytany i, sądząc po komentarzach, lubiany. Jest to dla mnie bardzo ważna historia, więc tym bardziej serduszko mi się raduje, kiedy widzę, że wywołuje u Was podobne emocje. 
          Dziękuję za każdy komentarz, każdą gwiazdkę, każdy odczyt i każde polecenie kolejnym osobom. Może mnie nie zauważacie, ale nadal odczytuję powiadomienia i czasem odpowiadam na Wasze pytania w komentarzach. I nie zamierzam przestawać!
          Kocham Was wszystkich! 
          Gosia <3

Ladies and gents, this is the moment you've waited for.

jesteś prześliczna, a twoja książki "skrzypek" i "percy Jackson i córka posejdona" dotarły moje serce!
          bardzo lubię twoja twórczość ♡

Piszesz piękne opowiadania ,które przykówają uwagę i inspirują innych. Dziękuję,że mogę je czytać ❤️ 

Słuchajcie, nawaliłam.
          Zaczęłam pisać Pianistę, mając w głowie pewien zarys historii, po czym stwierdziłam - dobra, jakoś to będzie, tu się zateguje i będzie grało.
          Well, nie gra.
          Odkąd skończyłam Skrzypka, nie mogłam zabrać się za pisanie. Wszystko wydawało mi się nijakie, miałam wrażenie, że w porównaniu ze Skrzypkiem, który wymagał ode mnie wielu godzin pisania i researchu, nowe teksty są całkowicie do kitu.
          Napisałam 2,5 rozdziału Pianisty i czuję to samo. Jakoś mi nie idzie.
          W ogóle pisanie mi już nie idzie.
          Dlatego stwierdziłam, że nie będę pisać. W każdym razie nie na Wattpadzie. Szybciej do szuflady. Na pewno nie będę już publikować nowych historii ani kontynuować Pianisty, bo zorientowalibyście się, że coś tu nie gra. Nie chcę sobie psuć wizerunku pisaniem na siłę. Za bardzo napracowałam się przy Skrzypku, żeby teraz wszystko niszczyć.
          Nie wykluczam tłumaczenia innych historii (pewnie fanfików) więc co jakiś czas może się coś pojawić. Nie będzie to jednak nic mojego.
          Dziękuję tym, którzy mnie dopingowali, czytali i pomagali mi się kształcić. Nigdy tego nie zapomnę. Nadal będę odpowiadać na komentarze, odbierać powiadomienia. Będę też dostępna na priv, jeśli chcecie pogadać. Nie gryzę!
          Przepraszam też wszystkich, którzy czekali na rozdziały Pianisty. Planuję cofnąć publikację za kilka dni, dla pewności, że wszyscy przeczytali tę wiadomość i nie będą się zastanawiać, kiedy pojawią się kolejne części. (Spojler: nie pojawią się).
          Jeśli Was to pociesza, powiem Wam, że pisząc to czuję ulgę. Nie muszę się już stresować, że nadal nie opublikowałam rozdziału, że nie jest taki, jaki bym chciała, żeby był, że napiszę coś nie tak że nie zdążę, bla, bla, bla. Dopiero teraz uświadomiłam sobie, jak dużą presję wywierało na mnie pisanie, nawet na tak "małym" portalu jak Wattpad. Tak już mam, że jeśli się za coś biorę, to albo na 100%, albo na zero.
          Jeszcze raz dziękuję wszystkim za bycie ze mną. Kocham Was bardzo <3
          Do przeczytania - ale w trochę innej formie,
          Gosia

Pierwszy rozdział Pianisty właśnie wleciał! <3