sokak kedisi

merhabaa

# Jennifer’s hot coffee.
          Yeni bir fic yazmayı planlıyordum lakin buradaki karanlık ıssızlığı unuttum.

“Padişahı yine deviremedik,abi.”

Senin kollarında,başlayan sabahlara,biten gecelere,doyamadım hala.

Gözlerim acıyor,yârın muhtemel uzun bir gün olacak.Herkese iyi geceler dilerim.

Sürekli aklıma geliyorsun,Mavi.6 seferdir açtığım playlistte hep senin sevdiğin şarkı çalıyor.Umarım,bana söylediğin gibi hem psikolojik olarak hem de fiziksel olarak iyi hissediyorsundur,sen her yazmadığında özlüyorum ve endişeleniyorum.

“Üstümde bi’ başkasının ceketi
          yine de tanırsın,biliyorum.”

Bazenleri ne kadar belli etmesem de, çok özlüyorum.Bu duyguları dıştan boş gözüken kelimelerle anlatmak bunu hissetmekten çok daha farklı.Ne kadar değişsem bile,buradaki gülücük seslerinin zifiri karanlık ve içi boş sessizliğe bürünmüş olduğunu görmek canımı en derinlerde acıtıyor.Çok değiştim,buradaki mutluluktan uzak kaldığım sürede.Ne kadar bu değişme beni iyi etkilese bile,burayı özlüyorum.Güldüğüm,eğlendiğim ve nice mutlu olduğum günleri,huzurumu özlüyorum.Eski kendim olsam,problemlerim başımda bile kalsa,ben düşünmeden buraya,evime dönmek isterdim.Biliyorum ki çoğu insan yarı kelimeleri okumayacak ve geçecek,tek bir sözümün altını çizeceğim bu yüzden,”ben çok özlüyorum.”

BEN SAHİPLİ KEDİYİM AĞLA KUDUR

Yaşıyorum sayalım.