,

Her gün Allah'ım bu kız iyi ki var dediğim birisi var.O bunu okurken kendisi olduğunu anladı bile.Ne zaman hangi ay tanıştık filan bilmiyorum sadece yaz tatilindeydik Kuran kursuna gidiyoduk.Çıkmamıza 15 dk filan vardı.Herkes yerde oturmuş hoca bişeler anlatıyodu.Sonra bu kız geldi benim yanıma oturdu o kabarık pembe eteğiyle.Hala duruyo o etek hatta ben bile giydim.Neyse sonra biz bununla konuşmaya başladık.Teyzemlerin eviyle bunların evinin arasında 1 ev varmış meğer.Ben de teyzemlerde kalıyorum yazın işte.Sonra biz eve bununla gittik.Teyzeme de ben bi kızla tanıştım yan evde oturuyo artık Kurana onla gidicem demiştim.İlk başta kabyl etmemişti küçüksünüz karşıya nasıl geçiceksiniz demişti.Ama ben ısrar ettim kabul ettirdim.Baya bi böyle yakınlaştık biz bununla.Onda farklı bişey vardı.4.sınıfın yaz tatiliydi galiba ya 5'e geçicektik ya 4'e .O zamana kadar çok arkadaşım olmasına rağmen bu kızda farklı bişey var dedim.Sonra biz baya yakınlaştık bu benim en yakın arkadaşım oldu.Herşeyimi buna anlattım.Zor günlerimi bununla geçirdim.Arada salak salak küserdik bu da bana trip atmak için başkalarıyla gezerdi mahallede.Ben de bunları görüyorum tabi hep.Onun yanında gördüğüm kızları hep parçalamak istemişimdir.Ama hep bi şekilde barıştık.6 sene boyunca bu böyle sürdü.Ama bundan sonra hiç küscmicez.O ne olursa olsun benim hayatımın en önemli kişisi.Şu zamana kadar onca kişi beni bırakıp gitti ama o hiç gitmedi.Küstüğümüzde bile birlikte yanyana oturup ağladık biz.Şimdi ona cevap veremiyorum bunu yazdığım için ve muhtemelen kızıyo bana.Ama olsun o benim ne olursa olsun hayatımın en büyük hediyesi.Tamam doğum gününü hiç kutlamadım ve neden bilmiyorum ama bundan sonra hep kutlicam söz.Hayallerimiz var bizim.Hepsi de gerçek olucak söz.Seni seviyorum Nurgülüm.............