🖇

Uzun zamandır hasret kaldım yüzüne. 
          Muhtacım inan senin bir tek sözüne. 
          Yalvarsam ağlasam kapansam dizine,
          Döner miyiz yine eski günlere?

Korel’e günlerce sarılmamıştım ama şimdi, o ölürken sarılıyordum; farkındaydı, farkındaydım. Farkında olmak her şeyi daha berbat bir hale getiriyordu. 
          “Senin için vücudumun sıcak olmasını isterdim ama yanmaktan korkuyorum.” Gökyüzündeki güneş tamamen kaybolduğunda Korel Erezli son kez gözlerimin içine baktı, ardından başı sağa düştü, vücudundaki titremeler durdu ve son nefesini verdi. 

n 3^07 !

İsmin bir şarkı ve ben hep seni söylerim
          Başkalarına baksa da seni arar gözlerim
          Yabancıyım, uyumsuz, sıkılgan ve eğreti
          Tüm bunlara rağmen, hâlâ benimlesin

Bir gün dönüp bakınca düşler,
          İçmiş olursa, yudum yudum yudum yıllarını
          Ağla, ağla Firuze ağla
          Anlat bir zaman ne dayanılmaz güzellikte olduğunu

Nabzım günlerdir 130un altına düşmüyor

Bu kadar hassas bir kalpte olmayı ben istemedim ki

Bütün zalim olanları,
          Sen affetsen ben affetmem

Bir insanın en sevdiği yer, günü geldiğinde mezarlığa dönüşebilirdi. Bu bir insan, bir anı hatta bir umut olabilirdi. Şimdi orada, Korel’in beni öptüğü yerde onun mezarı vardı, hayatımın en heyecanlı günü onun beni öptüğü andı fakat şimdi hayatımın en kötü günü, o mezara doğru ilerlediğim gündü. 
           Onunla bir kez daha tanışmayacak, onu bir kez daha göremeyecektim. Biz üç kez tanışmıştık. İkisinde ben çok farklı biriydim, üçüncüsünde o farklı biriydi ve sonucunda birisi vazgeçmişti; ne şekilde olduğu da artık önemli değildi. Başladığımız yerde vazgeçişi vardı, vazgeçmiş mezarlık demekti. 

Şu dünyada ki tüm Alper isimliler silinmeli. Hani bak hepsi çok aptal, mal ve ergen ALPERLER ÜREMESİN LÜTFEN