zeyyy5678

Kişisel bir problemden dolayı bölüm çarşamba gelecek çok üzgünümm  :,(

zeyyy5678

Kalbim minik bir kuştu.
          Ama kafese kapatılmıştı...Tek istediği uçmaktı. 
          Gökyüzünün maviliği onu büyülemişti. 
          Sadece yaşamak istiyordu. 
          Kuş kafesi kırmak için çok uğraştı...canını bile yaktı. Ama sonunda öldü. Hemde özgürlüğü hiç ama hiç tadamadan. 
          
          Hayat böyleydi. Hayaller çok zordu. İnsanlar çok kötüydü. Özgürlük çok ama çok uzaktaydı. Ne kadar koşsakta oraya bir türlü ulaşamazdık. 
          Bu yüzden öylesine yaşıyordum. Bazen gerçekten yapabilirmişim gibi geliyordu. Sanki düşüncelerimi öldürebilirmişim gibi...
          Ama buna yapamam...
          Çünkü düşüncelerim ölürse ben de ölmüş olurum...ve ben yaşamak istiyorum...
          
          22 Ağustos Cumartesi 2020 
          00:44
          

zeyyy5678

Bölüm çarşamba gelecekti ama şimdi yayımlamaya karar verdim. Herkese iyi okumalarr 

denizzeheheh

Oha oga ogaağ
Reply

LoveisTaeKook9795

@ zeyyy5678  yeni bölğm yazısını görünce şok oldum hemmen okumaya gidiyorum
Reply

zeyyy5678

Herkes seni biliyordu artık...
          Ay, yıldızlar, güneş, karanlık gece ve Tanrı...
          Herkes şahitti...
          Sen nerelerdeydin?
          Sen ben seni düşünürken hangi gecenin gölgesindeydin...
          Çünkü seni göremiyordum...
          Sen okyanuslardaydın...biliyorum boğuluyordun...
          Bense burada yıldızlarla konuşuyordum...
          Sonra ay bana vazgeç dedi...Güneşse küstü bana...
          Ama kalbim atmaya devam etti...
          Gökyüzü öfkeli gibiydi...
          Yağmurlar yağdı.. ve her damlasında seni düşündüm...
          Sen aydınlıktın...bense kaybolan ışık parçası... 
          Sen imkansızdın...bense öylesine rüzgara kapılmış biriydim sadece...
          Benim kalbim kırıktı...
          Benim kalbim artık senin ellerinin arasındaydı. 
          İstersen çöpe atarsın...istersen saklarsın...istersende üzerine basıp yürürsün...
          Çocuk...
          Hangi seçeneği seçtin bilmiyorum ama...kalbim çok acıyor....
          Kelebekler artık burda değiller...
          Kuşlar cıvıldamıyor.. sadece yağmurun huzurlu sesini duyuyorum...
          Düşüyorum... karanlığa...
          Nerdesin çocuk....nerdesin....