hoofdstuk 11

1.1K 37 5
                                    

Pov damian*

We zijn nu onderweg naar het politiebureau. Ik had me vader alles uitgelegd behalve dan het stuk dat ik laura leuk vind.

"We zijn er" zegt mijn vader.

Ik knik naar heb en stap uit. Samen lopen we naar binnen naar de balie. Als we daar zijn vraagt de man achter de balie waar we voor komen en ik leg het uit.

Hij wijst ons een wachtkamer aan waar we kunnen wachten. Na 5 min worden we geroepen en we lopen het kamertje binnen.

*pov laura

Ik en jhonny zitten nu op mijn matras.

We hadden net een heel lang gesprek gehad hij had uitgesproken uitgelegd dat alles van dana moest hij had het nooit gewilt. maar dana dwong hem vroeger voor ik werd geboren had hij iemand in elkaar geslagen zo erg dat hij in het ziekenhuis tot overlijden is gekomen. Hij heeft er heel veel spijt van. En dana wist dat natuurlijk ze zei dat als jhonny me niet mishandelde ze naar de politie zou gaan. Dus deed hij wat dana zei.

Jhonny zei ook dat hij ervoor had gezorgd dat james zo aardig deed, natuurlijk was james zelf ook aardig tegen me maar hij was zeg maar ingehuurd zonder betaald te worden. Hij heeft er ook via james voor gezorgd dat ik daar weg kwam. Hij kon het zelf niet doen want anders zou hij in de gevangenis belanden. Dus nu zitten we hier. Ik vertrouw hem nog niet helemaal ik weet dat hij alles oprecht meent maar na zoveel keer mishandeld door hem te zijn geworden kunnen we nu niet doen alsof we huisje boompje beestje zijn. Ik zie hem nog steeds niet als mijn vader en ik heb zeker geen vader-dochter band met hem, ik kan het gewoon niet.

"Jhonny!" Riep dana. Jhonny schrok en keek mijn kant op. "Doe alsof ik je net heb geslagen ga liggen"fluisterde hij.

Ik ging liggen en trok een pijnelijk gezicht. Ik hoorde de deur open gaan en zag dana verschijnen. "Ohw jhonny je bent die kleine b*tch een lesje aan het leren goed maar het eten is klaar kom eten" zei ze. "Okey" zei jhonny "ik ben zo klaar ik kom zo" maakte hij zijn zin af.

"Raak haar hard"zei dana terwijl ze langzaam verdween. "Ik kom zo meer eten brengen je zal vast honger hebben" zei hij fluisterend. Misschien was hij bang dat dana daar stond. Ik glimlachte als bedankje. En hij liep weg.

Pov damian*

We zijn net klaar met het verhoor. De politie zij dnat zoals haar telefoon konden traceren maar het duurt wel 2 tot 5 dagen. We liepen naar buiten.

"We gaan haar vinden jongen!"zei mijn vader blij. "Ja pap" zei ik met een glimlach. "We moeten dit aan anna vertellen!" Zei hij enthousiast. Hij pakte zijn telefoon en belde naar anna toen hij klaar was stapte hij in de auto en ik stapte bij hem in. Ik moet hem vertellen dat ik laura leuk vind maar ik weet niet hoe. Straks mag ik niet meer met haar omgaan want mijn vader houd er niet van als verliefde mensen op jonge leeftijd samenwonen dat zorgt voor 'problemen'.

"Wat is er damian?" Vraagt mijn vader.

"Nou euhm ik moet je iets vertellen over laura"zeg ik nerveus.

"Heeft het te maken met haar ontvoering want anders kunnen we wel terug gaan en.."ratelde hij maar door.

"Nee pap euhm het is.... euhm..."

Ik stopte mijn zin en keek hem aan.

"Ik ben verliefd op laura"

Sorry sorry sorry dat het zolang duurde. Ik ben de laatste tijd erg druk.
Maar hier is hij dan niet zo lang maar anders klopte het niet. Ik hoop dat deze hoofdstuk niet te saai was en bedankt voor het lezen.

Bye potatoes ( ja zo noem ik jullie vanaf nu wen er maar aan (;  haha  xD

verliefd op mijn broerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu