Jungkook ff - Heartless

Κεφάλαιο 27

Ο Jungkook μπήκε μέσα στο δωμάτιο καθώς γρήγορα πήγε προς την Yujin η οποία ήταν ήδη ξαπλωμένη στο κρεβάτι της.

Jungkook: Τι έγινε? Γιατί λυποθήμησες γλυκιά μου?

Ρώτησε καθώς κοίταξε την Mrs Min η οποία στεκόταν δίπλα από την Yujin.

Yujin: Έλα εδώ γλυκέ μου.

Είπε ενώ τα χείλη της σχημάτισαν ένα χαμόγελο ενώ έδειχνε την θέση δίπλα της ζητώντας από τον Jungkook να κάτσει δίπλα της. Ο Jungkook γρήγορα πήγε προς τα εκεί και κάθισε δίπλα της. Το βλέμμα του πήγε προς την Mrs Min και μετά πάλι σε εκείνη. Και οι δύο χαμογελούσαν η μία στην άλλη.

Jungkook: Τ-τι συμβαίνει γλυκιά μου?

Ρώτησε και η Yujin αργά σηκώθηκε και στήριξε την πλάτη στης στο προσκέφαλο.

Yujin: Μάντεψε γλυκέ μου...

Χαμογέλασε λαμπερά και πήγε πιο κοντά του.

Yujin: Θα γίνεις μπαμπάς!

Μόλις είπε αυτές τις λέξεις, μπορούσε να νιώσει την καρδιά του να πέφτει από την θέση της.

Jungkook: Ε-είσαι ε-έγκυος???

Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα καθώς έβαλε τα χέρια του στα μάγουλα της και την κοίταξε στα μάτια.

Yujin: Ναι γλυκέ μου. Είμαι έγκυος!

Είπε αλλά αυτή την φορά έτοιμη να κλάψει. Ο Jungkook δεν περίμενε περισσότερο καθώς γρήγορα την έβαλε μέσα στην αγκαλιά του.

Jungkook: Σε αγαπάω πάρα πολύ γλυκιά μου!

Είπε και χαμογέλασε λαμπερά καθώς συνέχισε να την αγκαλιάζει.

Μια εβδομάδα μετά

Έχει περάσει μια εβδομάδα από τότε που ήσουν στο νοσοκομείο και κανένας δεν έχει έρθει να σε δει εκτός από την νοσοκόμα και την γιατρό. Ξεφύσηξες καθώς τα μάτια σου κοιτούσαν το δωμάτιο.

"Δεν υπάρχει τίποτα ενδιαφέρον".

Με έναν όρο να τρέχει ακόμα μέσα στο αίμα σου, αργά σηκώθηκες από το κρεβάτι και προχώρησες προς την πόρτα. Και μόλις έφτασες εκεί, γρήγορα γύρισες το πόμολο για να ανοίξεις την πόρτα. Αλλά όταν ήσουν έτοιμη να κάνεις ένα βήμα προς τα έξω, ένας άντρας με μαύρη στολή ξαφνικά κράτησε το χέρι σου κάνοντας σου να νόημα να σταματήσεις.

Μάγδα: Ποιος είσαι? Τ-τι κάνεις?

Τον ρώτησες ενώ τον κοίταξες μπερδεμένη. Υπήρχαν τρεις από αυτούς οι οποίοι στεκόντουσαν μπροστά από την πόρτα σου.

Άντρας 1: Συγγνώμη αλλά δεν επιτρέπεται να βγείτε από το δωμάτιο.

Είπε με έναν απλό τόνο στην φωνή του καθώς αργά άφησε το χέρι σου.

Μάγδα: Μα γιατί?
Άντρας 1: Είναι επικίνδυνα έξω και η κατάσταση σας δεν είναι ακόμα σταθερή και το αφεντικό μας προσέλαβε για να σας φροντίζουμε.

Ξεφύσηξες και σταύρωσες τα χέρια σου μπροστά από το στήθος σου καθώς ήξερε ότι το "αφεντικό" ήταν αυτός.

Μάγδα: Απαγόρευσε να με επισκέπτονται επίσης?
Άντρας 1: Ναι Δεσποινίς... Μόνο αυτός, η νοσοκόμα και η γιατρός Lisa είναι αυτοί που επιτρέπεται να μπαίνουν στο δωμάτιο.

Άρχισες να βρίζεις καθώς δεν μπορούσες να πιστέψεις αυτό που άκουσες. Είναι γελοίο!

Μάγδα: ( Τώρα καταλαβαίνω γιατί ο Taehyung δεν έχει έρθει εδώ... )

Πήρες μια βαθιά ανάσα καθώς τους κοιτούσες με ένα απογοητευμένο βλέμμα στο πρόσωπο σου.

Μάγδα: Άκουσε εδώ... Θα μου πάρει μόνο δέκα λεπτά και μετά από αυτό θα έρθω πάλι εδώ. Δεν θα μάθει για αυτό.

Είπες σχεδόν με έναν τόνο σαν να τον παρακαλάς καθώς του έδωσες ένα βλέμμα για να σε λυπηθεί.

Άντρας 1: Μα αυτός -
Μάγδα: Η τελετή του γάμου του είναι σε δύο εβδομάδες και είμαι σίγουρη ότι είναι απασχολημένος με τις προετοιμασίες. Δεν είναι εδώ σήμερα.

Χαμογέλασες προσπαθώντας να κάνεις το καλύτερο για να τον πείσεις.

Άντρας 1: Μα η κατάσταση σας -
Μάγδα: Πραγματικά είμαι εντάξει. Είμαι εδώ μια εβδομάδα και αυτό το δωμάτιο ήδη μου φαίνεται σαν φυλακή.

Μίλησες πάλι με την γενναία σου φωνή.

Άντρας 1: Δώστε μας την υπόσχεση σου ότι θα έρθετε πίσω μετά από δέκα λεπτά.

Χαμογέλασες λαμπρά και σχεδόν ήθελες να αρχίσεις να χοροπηδάς από την χαρά σου αλλά ελέγξες τον εαυτό σου.

Μάγδα: Ναι το υπόσχομαι!

Ο άντρας κούνησε θετικά το κεφάλι του ενώ σου έκανε νόημα να φύγεις.

Μάγδα: OMG είσαι πολύ ευγενικός! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!

Είπες με το λαμπερό σου χαμόγελο πριν γρήγορα βγεις έξω από το δωμάτιο και πηγές προς κάπου αλλού. Οι άλλοι δύο άντρες τον κοίταξες περίεργα αφού έφυγες.

Άντρας 2: Γιατί την άφησες να φύγει?
Άντρας 3: Δεν ξέρεις ότι είναι επικίνδυνα και το αφεντικό θα θυμώσει πολύ μαζί μας.
Άντρας 1: Μου θυμίζει την κόρη μου. Και ένα όμορφο κορίτσι σαν αυτή δεν αξίζει να είναι σε αυτό το δωμάτιο σαν φυλακισμένη.

Είπε ενώ το βλέμμα του ακολουθούσε την φιγούρα σου που εξαφανιζόταν.