Not :. Wattpada yazdığım ilk kitap
Eski adı gökyüzünde ki saklı yıldız
Bir yıldız gecenin bataklığında boğulup hala parıldıyorsa . Umut her zaman vardır.
Tenin ateşten ırmak gibiydi , Gözlerin gökyüzünde ki yıldızları hapsetmişti , Saçların geceyi a...
Merhaba canlarım.🤗 Lütfen paragraf satır aralarında yorum bırakın. İyi okumalar 💫
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
#RUHUN YANIK İZLERİ#
Ruhum acının yanık izleriyle lekelenmişti!
Canım çok şey anlatmak istiyor ama yorgunum. Beynim yorgun bedenim yorgun, ruhum yorgun , bunca şeyi affeden kalbim bile yorgun . Gözlerim bunalmıştı hüzünle , ellerim soğuktu hep . Yıklmıştım , gücüm yoktu ben yönünü ve rotasını bilmeyen bir yaprak gibiydim kendimi insafsız kaderimin ellerine bıraktım . Hayat beni zor kıldığı anlarda imtihan eti , dayanılmaz acılar yaşadïm . Tek başına savaştım ,yıkıldım ama pes etmedim her gece ağladığım da birinin göz yaşlarımı silip bana sarılıp yanımda olduğunu belirtmesini çok istedim. Ruhum acının yanıklarıyla iz kalıp kaderimin yazan kalemin şekillendirdi . Hani diyorlar ya insan acı çekerek olgunlaşır ama ben çok acı çektim acılarımla beraber olgunlaşan tek şey yine acıydı ! Ben hala mutlu olmayı bekleyen küçük kız çocuğuydum . Ben dertli bir adamın içtiği içkinin bardakta ki tek yudumu , bir kadının göz yaşı ve küçük bir kız çocuğunun umutsuz hayaleriydim !
Yüzüme çarpan soğuk suyla gözlerimi açtım . Boynum ayaklarım belim kısacası her yerim tutulmuştu . "Günaydın papatya kız dün akşam iyi uyudun mu?"duyduğum soğuk sesle gözlerim nefretle parladı . "Benim bir ismim va-"orman yeşil gözlü adam cümlemi yarıda kesti "İsmin Yağmur Özen ama nedense sana papatya demek istiyorum "dedi soyadımı bastıra bastıra söyledi . Bu adam ismimi ve soyadımı nereden biliyordu? diye düşünürken "İsminden ve soyadından daha çok şey biliyorum mesela Annen ve kardeşine bakmak için üniversiteye gitmediğini "söylediği cümleyle gözlerim fal taşı gibi açıldı , bunu nereden biliyordu . Titrek bir sesle "Se-n kimsin?"dedim dehşetle yüzüne baktım .Yüzünde tehlikeli bir gülüş oluştu "Ben Kurguz Sönmez!"dedi soğuk bir sesle . Kurguz Sönmez... İsmi bile beni ürpertiyordu . Bu adam belanın ta kendisiydi . Alayla "Sana süprizni gösteriyim ufaklık !"deyip sonra bakışlarını odanın kapısına çevirip sert sesiyle "Adamı getirin!"dediğinde odaya giren kişiyle nutkum tutuldu . Küçük bir şok dalgası bedenimi ele geçirdi İki siyah takım elbiseli adam babamı kolundan tutmuş sürüklüyordu . Babamın yüzü dayak yemekten mosmor olmuştu onun bu haline görünce yüreğimde ince bir sızı hissettim . O beni sevmesede yinede o benim babamdı kanından canımdandı ! Gözlerim dolduğunu hissetim
"Baba"sesim titremişti , takım elbiseli adamlar bir sandalyeye babamı bağladılar bakışlarım Kurguza gittiğinde babamı öldürmek isteyen ifadeyle bakıyordu birden babama sert bir yumuruk yüzüne vurdu ve sonra üst üste vurmaya başladı . Ağzımdan küçük bir çığlık firar etti Ağlamaklı bir sesle "Yapma ne olur ..."dedim babamın acı feryatları göz yaşlarımı hızlandıryordu . Kurguz nefret kokan bir sesle "Hatırlıyor musun benim acı feryatları mı sana ne kadar yalvarmıştım her gece yapma diye !"diye kükredi adeta .Neyden bahsettiğini hiç fikrim yoktu ! Bildiğim tek şey babamla ve Kurguzun arasında kötü bir geçmişi olduğunu. Daha fazla bu ana şahit kalamayıp
