Heather ℘ Jikook

We Sing It Proudly

꧁We're all bored, we're all so tired of everything꧂

•••

Üç gün geçti, Jungkook. Hâlâ benimlesin. Bu artık beni korkutmaya başlıyor. Ne olduğunu anlayamıyorum. Bana acımanı istemiyorum, bunu yaşıyor olmak beni dehşete düşüyor. Doktor sana ne söyledi bilmiyorum ama ben iyiyim. Sadece seni özlüyorum, bunun çaresi doktor değil.

“Gelmeyeceğim diyorum. Anlamıyor musun?”

İçeriden sesin geliyor. Kiminle konuştuğunu anlayamıyorum ama sinirin yükselen sesinden belli oluyor. Merakla ayağa kalkıyorum, yanına ulaşıyorum. Mimiklerine bakıyorum. Oldukça rahatsız gibisin. Bu değişik çünkü sen Taehyung sayesinde hep mutluydun. Nasıl sinirlendiğini anlayamıyorum. Kimin bunu başardığını merak ediyorum.

“Jungkook, iyi misin?”

Telefonla konuşan bedene sesleniyorum. Bana baktığında bakışları yumuşuyor. Bu beni dehşete sokuyor. Bu ürkütücü, peki neden böyle? Bir zamanlar alışık olduğum şeyler şimdi neden beni ürkütüyor? Tanrım, lütfen bana yardım et. Huzurumu elimden alma, sana yalvarırım.

“Önemsiz birisi, sen yedin mi?”

Telefonu kapatmadan koltuğa atıyor. Benden cevap beklerken mutfağa adımlıyor. Koltuğa attığı telefona bakıyorum ve ekrandaki Taehyung yazısını görüyorum.

Şaşırıyorum, uzun zaman sonra ilk defa bu kadar mutlu hissediyorum. Onunla tartışmasını geçtim, ona önemsiz birisi diyor ve Taehyung bunu duyuyor. Belki de doğru olanı fark etmiştir. Eğer öyleyse ben hiç düşünmeden affederdim ki onu.

“Jimin, gelecek misin?”

Adımı sesinden işitiyorum. Bu çok özel, çünkü uzun zaman sonra ilk defa bu kadar yumuşak söylüyorsun. Uzun zaman sonra ilk defa adımı duymak beni mutlu ediyor. Önceki gibi adımdan tiksinmiyorum. Şimdi mutluyum.

Teşekkür ederim, Jungkook. Taehyung’a sırf yanımda olmak için sert çıkıştığın için teşekkür ederim. Hatanı fark ettiğin için teşekkür ederim.