cards | zm-hs

17

Lisa içerideki gala tarzı vakıf etkinliğinden uzaklaşmış ve kendisini boş odalardan birine atmıştı.

Zayn'e hissettiği şey canını yakıyordu artık. Adamın her gözüne baktığın aklına yaptıkları şey geliyordu.

Onunla normal zamanda önlerinde hiçbir engel yokken düşünmeyi hayal ediyordu. Ne güzel olurdu onlar için bu tanışma...

Gözlerinden yaşlar süzülürken telefonunu çıkardı ve kapıya bakıp kimsenin gelmediğinden emin olduktan sonra Harry'i aradı.

"Lisa?"

"Harry." gözyaşları devam etti. "Ben yapamayacağım."

"Bir şey mi yaptı sana? Ne oldu?"

"Yapmadı." Lisa gözyaşları içinde konuştu. Yine de söyledikleri anlaşılıyordu. "Yaptığımız şey çok kötü. Devam edemem."

"Hayır. Bir şey yok. Her şey iyi gidiyor."

"Gitmiyor. Benim açımdan hiçbir şey iyi gitmiyor."

"Sorun ne?"

"Onu her şey bittiğinde üzmek istemiyorum." Lisa söyleyeceklerinden emin değildi. "Sana da kötülük yapıyormuşum gibi hissediyorum. Onunla birlikte olmaya devam edemem."

"Sakin ol." Harry rahatlatıcı ses tonuna geçti. "Gözlerimin senin üstünde olduğu zamanları hatırlıyor musun?" Lisa onu bir mırıldanma ile onayladı.

"Yüreğine baktığımı hissedebiliyor musun?....... İçinde olduğum zamanları hatırlıyor musun?"

"Harry."

"Beni içinde hissedebiliyor muydun? Kalbinde olduğumu?....... Beni oraya getirme, cevap ver bana." Bu kızgın bir söylem değildi. Lisa gel dese Harry onu almaya gelirdi sadece.

"Seni seviyorum." Lisa kelimeleri gözyaşları içinde söyledi.

"Ben de seviyorum. Bunu tüm kalbinle biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum."

"Şu anda hayatımız adına yapabileceğimiz en iyi şey bu. Baksana durumumuz şimdiden bile eskiye kıyasla daha iyi."

"Doğru." Lisa onu onayladı. Harry kelimelerle öyle güzel oynuyordu ki onaylamamak imkansızdı.

"Her şey yoluna girecek."

"Söz mü?" diye sordu Lisa.

"Söz. Her zaman senin yanında olacağım. Ne olursa olsun."
Lisa cevap vermedi.

"Ciddiyim. Güvendesin. Kimse sana zarar veremez. Bu bizim için gelen bir fırsattı ve sen bunu ikimiz için de değerlendirmeyi seçtin."

"Evet."

"Her zaman yanında olacağım Lisa. Hiçbir yere gitmeyeceğim. Kalp atışını bile duyabilecek kadar yakınında olacağım. Her zaman."

"Söz mü?"

"Söz. Seni hep sekiz yaşındaymışsın gibi koruyacağım. Seni hep öyle göreceğim."

"Peki o zaman."

"Sana her bakışımda masumiyeti görüyorum. O güzel gülümsemeni görüyorum sevgilim."

"Gitmem gerekiyor. Sonra konuşuruz. Hoşça kal."
Lisa telefonu kapattı ve bu şeffaf camın arkasındaki şehrin ışıklarını izledi. Birkaç dakika daha orada durdu, arkasında adım sesleri işittiğinde gözyaşlarını sildi ve oraya döndü. Zayn çattığı kaşlarıyla ellerini cebine koymuş Lisa'yı inceliyordu.