Unicoad
မနက်ခင်းမိုးလင်း၍နေရောင်ချည်များကဖြာထွက်နေသည်။
"သားလေးရယ်..ဘယ်မှာလဲ...ဖုန်းလဲခေါ်မရပါလားညလဲတစ်ညလုံးပြောက်နေတာ...မေမေစိတ်ပူတယ်"
"မင့်သားကဟိုဘက်အိမ်မှာငါတွေ့ခဲ့ပြီ.."
"ဟင်ကိုဘယ်လိုတွေဖြစ်တာလဲ"
"မင်းလိုက်ခဲ့...ကိုယ်တို့တွေဆွေးနွေးစရာရှိတယ်"
"ဟုတ်ကိုကို"
နောင်ရဲ့အဖေနဲ့အမေသည် ဘေးဘက် ကပ်ရပ်ကအိမ်ဖြစ်သည်ရှိန်းပိုင်ဆိုင်ရာအိမ်သို့ထွက်လာခဲ့ ကြသည်။
နောင်ကမျက်နှာငယ်လေးနှင့်ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်လျှက် မိဘတွေကိုတောင် မော့မကြည့်ရဲတော့ပေ။
"ရှိန်း...မင်းဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့လဲငါ့သားကိုချင်းကပ်တာကမင်းလက်စားေချ ခြင်တာလား"
နောင်သည် ဖေဖေဖြစ်သူရဲ့ စကားကြောင့် အရင်ကဘာတွေဖြစ်ခဲ့မှန်းမသိပေမယ့် အခု ဦးက နောင့်ကိုချစ်သလိုနောင်ကလဲဦးကိုချစ်သည်။ ဖေဖေနဲ့မေမေတို့အထင်မလွဲအောင်နောင်ရှင်းပြပေးရပေမည်။
"ဘာတွေပြောနေတာလဲဖေဖေ... ဦးကသားကိုချစ်..."
"မင်းပိတ်ထားစမ်း...နောင်လင်းသန့်.. "
နောင့်စကားမဆုံးခင်မှာပဲ အဖေဖြစ်သူဆီ့က အော်ငေါက်သံကြောင့်နောင်ပါးစပ်ပိတ်လိုက်ရသည်။
ရှိန်းသည် ဦးသန့်ဇင်အားကြည့်၍ ပုံမှန်ပဲစကားပြောလိုက်သည်။
"စိတ်လျော့ပါ...ကျနော်သူ့ကိုချစ်လို့လုပ်လိုက်တာပါ...နောင်ကလဲကျနော့ကိုချစ်တာမို့...ကျနော်တို့လက်ထပ်ပွဲကိုခွင့်ပြုစေခြင်တယ်"
"မင်းဘာအကြောင်းကြောင့်ငါ့သားကိုချင်းကပ်တာလဲ...မင်းအမကြောင့်လား"
စကားရှည်လွန်းလှတဲ့ ဦးသန့်ဇင်ကြောင့် ရှိန်း အလွန်ပင်စိတ်မရှည်တော့ဘေး ဆိုဖညပေါ်မှာ အားနာသည့်မျက်ဝန်းလေးနှင့်ထိုင်နေရှာသော နောင့်အားကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"တော်စမ်းပါ...နောင်မင်းရွေးစမ်း..အိမ်ပဲပြန်သွားမလား..ကိုယ်နဲ့ပဲနေမလား"
YOU ARE READING
ဦးသာလျှင်(ဦးသာလွ်င္)complete
Teen Fictionuni ဦးနဲ့သာဆိုနောင်နောင်ကအပျော်ရဆုံးပါဦးရယ် နောင်လင်းသန့်# ကလေးမင်းလေးကိုကိုယ်လက်ထပ်ရတဲ့ကြောင်းအရင်းကမင်းအဖေကိုလက်စားခြေချင်လို့..မင်းကိုအသုံးချပြီးမင်းမိသားစုကိုစိတ်ဒုက္ခရောက်စေရမယ် ဦးရှိန်း# zawgyi ဦးနဲ႔သာဆိုေနာင္ေနာင္ကအေပ်ာ္ရဆုံးပါဦးရယ္ ေနာင္လ...
