Unicoad
"ဟို...ဦး"
"ဘာလဲ...."
ဧည့်ခန်းမှာအခန့်သားထိုင်နေတဲ့ဦးကအိမ်ရှေ့မှာလူရောက်နေတာတော့သိ၏။
"နောင့်သူငယ်ခြင်းတွေရောက်နေလို့"
ဖတ်နေတဲ့စာအုပ်ကို ပိတ်ပြီး နောင့်အားစူးစိုက်စွာကြည့်လေသည်။
"အဲ့တော့အိမ်ထဲခေါ်သွင်းမလို့လား"
"ဟုတ်....နောင့်သူငယ်ချင်းတွေကိုအားနာလို့ပါ"
ဦးရှိန်းမျက်မှောင်တို့ကျုံလျှက် အသံမာမာနှင့် ပြောလိုက်သည်။
"မခေါ်ခဲ့ရဘူးမင်းဘာ့သာခြံတံခါးဝမှာစကားပြောပြီးပြန်လာခဲ့....အပြင်ထွက်ဖို့တော့မကြံနဲ့ခြေထောက်တွေရိုက်ချိုးပြစ်လိုက်မယ်"
"..ဟုတ်....နောင်သူတို့ကိုပြန်လွှတ်လိုက်ပါ့မယ်"
ဆိုပြီးနောင်လှည့်ထွက်ကာမိုးစက်တို့ရှိရာခြံတံခါးသို့သွားခဲ့ပြန်သည်
"မိုးစက်မင်းတို့ကိုအိမ်ထဲခေါ်လို့မရဘူးဟငါနောက်နေ့ကျောင်းကိုလာခဲ့မှတွေ့ကြတာပေါ့နော်"
နောင့်ရဲ့စကားကြောင့် မိုးစက်စိတ်ညစ်သွားပုံရသည်။အထဲဝင်လိုမရအောင်ထိ ဒီလူကြီးနောင့်ကို ဘယ်လိုတွေ ပြုမူေနပါလိမ့်ဆို၍ထင်မှတ်၏။
"မင်းကကွာ တော်ပြီ လရောင် ရမှုံပြန်မယ်"
နောင်လဲ ဦးရှိန်းရဲ့အမိန့်လိုမလွန်ဆန်နိုင်တာကြောင့်မလို့ တောင်းပန်ပြီးပြန်လွှတ်လိုက်ရသည်။
"မိုးစက်တို့ sorryပါဟာနောက်နေ့မှတွေ့ရအောင်"
"အင်း အင်း"
,
:
.
.
.
ထို့နောက်နောင်အိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားခဲ့သည်။
နောင်ကျောင်းတတ်ရမှဖြစ်မည် မဟုတ်လျှင်သူငယ်ချင်းတွေသူ့အပေါ်စိမ်းကားသွားမှာကြောက်သည် ။
"ဦး...ကျနော်ပြောစရာရှိလို့"
"ဘာပြောမှာလဲ...ဟိုကောင်တွေပြန်ပြီလား"
"သူတို့ပြန်သွားပါပြီဦး....ကျနော်..ဟိုဟာလေ"
နောင်သိပ်မပြောရဲပေ အင်တင်တင်ဖြစ်နေသည်ကိုစိတ်မရှည်တတ်တဲ့ဦးရှိန်းသည်
YOU ARE READING
ဦးသာလျှင်(ဦးသာလွ်င္)complete
Teen Fictionuni ဦးနဲ့သာဆိုနောင်နောင်ကအပျော်ရဆုံးပါဦးရယ် နောင်လင်းသန့်# ကလေးမင်းလေးကိုကိုယ်လက်ထပ်ရတဲ့ကြောင်းအရင်းကမင်းအဖေကိုလက်စားခြေချင်လို့..မင်းကိုအသုံးချပြီးမင်းမိသားစုကိုစိတ်ဒုက္ခရောက်စေရမယ် ဦးရှိန်း# zawgyi ဦးနဲ႔သာဆိုေနာင္ေနာင္ကအေပ်ာ္ရဆုံးပါဦးရယ္ ေနာင္လ...
