Skip
3 ថ្ងៃក្រោយមកការចុះកម្មសិក្សារក៏បានបញ្ចប់
គ្រប់គ្នាក៏បានត្រឡប់មកទីក្រុងវិញដើម្បីបន្តការសិក្សារបស់ពួកគេព្រោះកាន់តែកៀកថ្ងៃប្រលងបញ្ចប់ការសិក្សានៃសិស្សសកលវិទ្យាល័យឆ្នាំទី4Beijing University
ក្នុងថ្នាក់« ប្អូនៗគ្រប់គ្នា ពួកយើងកាន់តែកៀកថ្ងៃប្រលងហើយប្អូនៗកុំភ្លេចមើលមេរៀនផងណា ហើយចុងក្រោយអ្នកគ្រូមានតែពាក្យជួនពរឲប្រលងជាប់ទាំងអស់នេះណា » អ្នកគ្រូ
« ចា៎/បាទ » អ្នកគ្រប់គ្នានិយាយ
« អូរ! មែនហើយ សៀវ ចាន់ឯងកុំភ្លេចរៀនបន្ថែមផង អុី បូ ឯងជាមិត្តក៏ជាសិស្សពូកែឯងជួយបង្រៀនសៀវ ចាន់ផង » អ្នកគ្រូបន្ត
« បាទ អ្នកគ្រូ » អុី បូ
« f**k គេចមុខហើយនៅជួបទៀតលោកអើយ កម្មណាស់ » សៀវ ចាន់ និយាយតិចៗធ្វើមុខជូរហួញ ព្រោះតាំងពីមក វិញសៀវ ចាន់ គេបានគេចមុខពី អុី បូរហូតម៉ោងចេញទៅផ្ទះ
រាងតូចលួចលប់ៗចេញទៅតែក៏ត្រូវសំឡេងគ្រលោមួយនិយយាឡើងមក
« ឯងចង់ទៅណា មកតាមខ្ញុំ » អុី បូ និយាយ
« ទៅណា » សៀវ ចាន់
« ទៅរៀនយ៉ាងម៉េច » អុី បូ និយាយដោយធ្វើមុខស្មើរ
« Ok ហើយរៀននៅណា » សៀវ ចាន់
« បណ្ណាល័យ តោះ » អុី បូតបនិងសំណួរហើយក៏ដើរចេញទៅមុន ហើយសៀវចាន់ដើរតាមក្រោយរាងក្រាសត្រុកៗពីក្រោយ៚ បណ្ណាល័យ
រាងតូចនិងក្រាសបានមកដល់្ើយក៏រកកន្លែងអង្គុយដាច់ដោយឡែកពីគេបន្តិច
« ថ្ងៃនេះយើងបង្រៀនឯងពីមុខវិជ្ជា គណិតវិទ្យា
រូប និង គីមី ជាមុខវិជ្ជាដែលឯងខ្សោយ ជាងគេ »
អុី បូ
« ហាស៎ នេះកន្លះ ឯងបង្រៀនយើង3 មុខឯងចង់ឲយើងឆ្កួតរឺយ៉ាងម៉េច » សៀវ ចាន់ ធ្វើមុខជូរហួញ
« រៀនប៉ុណ្ណឹងវាមិនឆ្កួតទេ បើឆ្កួតយើងចិញ្ចឹមឯងយ៉ាងម៉េចដែល » អុី បូ និយាយហៃដៃម្ខាងទៀតលូកទៅចាប់យកក្រដាសវិញ្ញាសារចេញមក ក្នុងនោះមានលំហាត់យ៉ាងច្រើន ហើយក៏ហុចអោយរាងតូច
« យើងសុំសន្លប់សិនបានអត់ » សៀវ ចាន់និយាយមើលដែលគេមើលឃើញលំហាត់
ដែលអុី បូប្រគល់អោយគេ
« កុំសន្លប់ ធ្វើសិនទៅ បើមិនចេះសួរយើង » អុី បូ
« Ok » សៀវ ចាន់ និយាយហើយក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើ
តាមពិតសៀវ ចាន់ក៏មិនមែនជាសិស្សអន់ដែល គ្រាន់ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះគ្មាអារម្មណ៍នៅក្នុងខ្លួន
ប៉ុណ្ណោះកំពុងតែធ្វើសុខៗ ក៏មានសំឡេងមួយបន្លឺឡើង
នៅក្បែរត្រចៀករបស់គេ ហើយគេក៏ងាកទៅតាមសំឡេងនោះ ហើយបបូមាត់គេក៏បានប៉ះនិង
ថ្ពាល់របស់អុី បូ សៀវ ចាន់ក៏បានចាប់ផ្ដើមបើកភ្នែកធំ ថ្ពាល់ក្រហម បេះដូងក៏ចាប់ផ្ដើមឡូតញាប់ស្ទើរតែផ្ទុះចេញមកក្រៅទៅហើយឯអុី បូក៏មិនខុសពី សៀវ ចាន់ប៉ុន្មានដែល ត្រចៀកក្រហម បេះដូងក៏ឡូតស្ទើរផ្ទុះចេញមកក្រៅភឹម ភឹម .... សំឡេងបេះត្នោត ( ឆុយ 🌚)
« នេះជាសំឡេងអ្វី រឺមួយជាអារម្មណ៍មួយនោះ » អុី បូ គេសួរខ្លួនឯង
« ហ៊ើយ នេះ នេះ ព្រះអើយយល់សប្តិរឺការពិត កុំគិតៗ » សៀវ ចាន់ គេបិទភ្នែកសម្រួលអារម្មណ៍« បានហើយ » សៀវ ចាន់ និយាយហើយក៏ បែរមុខមកវិញ ធ្វើដូចធម្មតាហៃ អុី បូ ក៏ធ្វើធម្មតា ដូចគ្នា
4 ម៉ោងក្រោយ
ការធ្វើលំហាត់ក៏បានបញ្ចប់
« នេះលំហាត់ យើងធ្វើហើយ » និយាយហើយក៏ហុចក្រដាសកិច្ចការឲទៅ អុី បូ វិញហើយរៀបនិងដើរចេញ
« ឈប់ » អុី បូ និយាយ
« ស្អី ទៀតហើយ » សៀវ ចាន់
« ហេតុអីឯងគេចមុខពីយើង » អុី បូហារមានត់សួរ
« ឯងឆ្កួតទេហេស » សៀវ ចាន់ធ្វើមុខស្លឺមិនដឹងរឿងភឹម សំឡេងរៀងកាយត្រូវខ្ទប់ទៅនិងទូសៀវភៅនៅក្បែរខាងនោះ
« អឹម .... » រាងតូចបានត្រៀបក្រហឹមដើមការព្រោះបបូមាតើត្រូវបានគ្រប់ដណ្ដប់ដោយអុី បូ ( នោះ )
សូនរងចាំភាគបន្ត
សុំទោសរៀងយឺតតិចហើយ 🥰💜
![](https://img.wattpad.com/cover/240463745-288-k61725.jpg)
YOU ARE READING
មនុស្សក្រោយខ្នង ( ចប់ )
Actionសុខចិត្តធ្វើជាមនុស្សក្រោយខ្នង សុខចិត្តសម្លឹងមើលគេពីក្រោយទោះខ្លួនមកមុនគេក៏ដោយ សរសេរដោយ HJ. BXB YiZhan. Thank ಠ_ಠ