VALİNİN OĞLU (TAMAMLANDI)

Özel Bölüm II

📍Hoş geldiniiiiiiizzzzzzzz

Uzuuun bir zaman oldu buraya gelmeyeli.. Aslında 1 milyona özel bölümümüz olacaktı ama maalesef diğer hikayeler vs derken yetişmedi..

Ama şimdii buradayız.. Bakalım sevgili ailemiz neler yapıyor...

Bu arada beni takip ederseniz sevindirik olurum şimdiden teşekkürler sjksks

Buyrunuz keyifli okumalaaar.. ❤️❤️

*******

"Baba.. Niye hep uyuyor?" başını beşiğe doğru uzatmış sadece yüzü görünen küçük bebeği izliyordu Yaman. Babası Ali Merdan da aynı kendisi gibi dizleri üzerinde durmuş, öylece meraklı meraklı bakıyorlardı uyuyan küçük Nazenin'e.

Hayret verici derecede güzel bir bebekti. Ne Yaman gözlerini alabiliyordu ondan ne Ali Merdan.

Efsunlu, tılsımlı gibi tüm gözleri üzerine çekiyordu.

Nazenin aileye katılalı iki ay kadar oluyordu. Herkes tarafından büyük bir coşku ve sevinçle karşılanmış, adına dedesi tarafından hayratlar yapılmış, mevlitler okutulmuş, fakire fukaraya erzaklar dağıtılmıştı.

Doğduğu andan itibaren dualara niyet olmuştu Nazenin adı.

Daha onu görmeyen insanların bile sevgisini kazanmış, görenleri ise kendine kul etmiş, peşine bile düşürmüştü.

Ondandır ki doğduğundan beri babası da ağabeyi de beşiğin başından ayrılmaz, Nazenin de Nazenin diye gezerlerdi.

Tabii Nazlı'yı unuttuklarından değildi, sonuçta can ayrı canan apayrıydı esasında.

Biri eksilse solukları tekleyecek, baharları kışa dönecekti. İki gözü gibi bakıyorlardı evin iki hanımına da, bir dedikleri iki edilmiyordu.

"Daha küçücük oğlum. Sen de küçükken uyurdun hep böyle.."

"Yaa.. Bu kadar uyuyor muydum?" aklına bir şey gelmiş gibi gözleri kocaman oldu küçük oğlanın, annesinin duymasından çekinerek yaklaştı babasına, hayret ve dehşetle sordu, "Altıma da bez mi bağlıyorlardı baba!?"

Ali Merdan oğlunun tatlı haline dayanamayarak çekip yatırdı kucağına, küçük oğlanın ince telli parlak saçları o yana bu yana dağıldı.. Karnında babasının iri parmakları gıdıklamak ister gibi dolaşsa da kız kardeşini uyandırmamak için ağzının içine içine güldü Yaman..

"Tabii bağlıyorlardı aslan parçası.. Sen bir de böyle boylu mu doğdun sanıyorsun?!" Yaman'ın karnına ağzını bastırıp gıdıklayarak sonunda çığlık atmasını sağladı Ali Merdan, onun şen kahkahalarını duyunca da biraz geri çekilerek gülmekten kızaran yüzünü izledi sevgiyle..

Tam o anda da küçük Nazenin ağlamaya başladı..

Ali Merdan gözlerini kucağında hala gülen oğlundan çekip küçük kızına baktı dudağında asılı kalan gülüşüyle, koca elini kızının görüş alanına sokup yanaklarını okşadı, yavaş yavaş duruldu küçük kızın ince çığırtıları, "Uyandırdık bizim serçe hanımı.."

Yaman kız kardeşinin sesini duyunca gülüşünü kesmeye çalıştı, zar zor doğruldu yerinden.

Hala babasının dizinde otururken Nazenin'in küçük, ağlamaktan kızaran güzel suretini elini çenesine yaslayarak izledi, "Neden serçe hanım diyoruz baba? Boncuk hanım diyelim, mavi mavi ya gözleri.. Anneminki gibi.."

Ali Merdan kokusunu duyunca suskunlaşan kızına biraz yaklaştı oğluyla birlikte, şimdi beşikteki kız iki erkeği izliyor, erkekler de canlarının parçası, ailenin gül güzeli miniği seyrediyordu.