Insomnia ☙ renjun + jiheon ✔

0.4

Jiheon ablası Ju Kyung'un odaya dalmasıyla suçluluk duygusu hissetti. Sanki içinden bir ses, platoniği olan o 'uykusuz çocuk'tan bahsedeceğini söylüyordu. Ju Kyung odaya daldığı gibi Jiheon konuştu. "Yemin ederim ben kendime aşık etmedim, annemlere bir şey söyleme!"

Ju Kyung kafa karışıklığı ile kaşlarını çattı. "Neyden bahsediyorsun? Sadece pedin var mı diye soracaktım."
Jiheon gözlerini sımsıkı kapattı. Aptallık ondaydı, Ju Kyung şimdi beş saat Jiheon'a -ne olduğunu öğrenene kadar- sorular soracaktı.
Ju Kyung kardeşinin karşısına çömeldi. "Kim sana aşık dökül."
Jiheon başından savmak için önüne döndü. "Hiçbir şey, git hadi!"

Ju Kyung gülümsedi, sinsice. "Peki anneme anlatmak ister misin?"

"Biri var. Beni düşünmekten geceleri uyuyamıyormuş ve bu yüzden 'insonmia' diye-"
Ju Kyung güldü. "Yanlış. İnsomnia, doğrusu."
Jiheon omuz silkti. "Her neyse, o hastalığa sahipmiş. Aynı zamanda o kişi senin hastan."

Ju Kyung gözlerini büyüttü. "Renjun mi?"
Jiheon kafa salladı. "Sanırım adı oydu. Hatırlamıyorum. Çok üzgünüm bu konuda, ona yardım et."
Ju Kyung kafa salladı. "Ben zaten mesleğim gereği ona yardım ediyorum. Sen de bir şeyler yap. Onun durumu gerçekten çok ağır. Hepimizden fazla uyuyan birisin ve bizden daha çok uykusuzluktan şikayet ediyorsun. Bir de onu düşün, çok çaresiz."

Jiheon kaşlarını kaldırdı. "Hiç senin yanında uyudu mu?"

Ju Kyung başını iki yana salladı. "Hayır, uyuyamıyor diyorum sana Jiheon. Bu nasıl bir soru?"
Jiheon dudaklarını büzdü. "Bilmiyorum. Onun için ne yapabilirim?"
Ju Kyung parmak şıklattı. "Sabah papatya çayı demle. Ona ver, uykusuzluğa iyi geliyor. Hem sevinir biraz."
Jiheon kafa salladı. "Öyle yapacağım, teşekkürler abla."

Ju Kyung gülümsedi. "Rica ederim, bu arada çok şanslısın. Seni düşünmekten uyuyamayan biri var!"
Jiheon kaşlarını çattı. "Ama o hiç şanslı değil!"