🇹🇷🇹🇷Bir kаrış dаhi olsа vаtаn toprаğını sаtmаm, zirа bu vаtаn bаnа değil milletime аittir. Milletim de bu toprаklаrı аncаk аldığı fiyаtа verir. Çünkü bu toprаklаr kаnlа аlınmıştır, kаnlа verilir! -2. ABDÜLHAMİD
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Sаhipsiz olаn vаtаnın bаtmаsı hаktır, Sen sаhip olursаn, bu vаtаn bаtmаyаcаktır.🇹🇷 -Mehmet Akif Ersoy
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
________________________ (Multimedyadaki videoyu mutlaka izleyin ortadaki Yiğit. Elinde sarı bez olan Ömer.)
♡♡♡♡♡♡
"Siz ne yapıyorsunuz?" dedim. Oda da bizimkilerden başka askerlerde vardı. Yiğit ve Ayaz hariç diğerleri hazırola geçti. Daha fazla dayanamayıp kahkaha attım.
Yiğiti sandalyede oturtmuşlar ortalarinda. Kına töreni yapıyorlardı. "Kınanızı yapıyorduk." dedi Ömer. Kendimi kanepeye atıp gülmeye devam ettim. "Rahat çocuklar. Hadi devam edin." dedim.
Şarkıyı açıp oynamaya devam ettiler. Bende onları videoya çekiyordum. Bi yandan da gülüyordum. Hayatımda bu kadar güldüğümü hatırlamıyorum. Ömer temizlik bezini eline almış sallıyordu.
"Tamam bu kadar yeter." dedi Yiğit. Kalkıp yanıma geldi. Ben hâlâ gülüyordum. Göz yaşlarım ardı ardını kesmiyordu. Diğerleride biraz gülmüştü ama susmuşlardı. "Umay! Yeter daha." dedi Ayaz. Telefonu elime alıp tekrar izledim. Yine kahkaha attım. Diğer askerler ilk defa beni böyle görüyor olsa gerek şaşkın şaşkın bakıyorlardı.
Yiğit eliyle gözlerimi sildi. "Güzelim hep böyle mutluluktan ağla ama yeter daha yarım saat geçti." dedi. Derin nefes alıp gülmemi bitirdim. Ayağa kalkıp su içtim. Bizimkilere dönünce yine gülmeye başladım ağzımdaki bütün sular Yiğitin yüzüne dökülmüştü. Bunu görünce daha çok güldüm.
Yiğit hariç teker teker dışarıya çıktılar. Peçete alıp Yiğitin yüzünü temizledim. "Öz-özür dilerim." dedim. Hâlâ arada gülüyordum.
10 dakika sonra kendime geldim. Ama çok güzel oynuyorlardı ya. "Gerçek kınamız da aynı performansı beklerim." dedim. "Biz bi gerçekten evlenelim ben tek başıma kalkar oynarım." dedi Yiğit. "İnşallah. " dedim. "Ayağın nasıl oldu?" dedi. "Yarına kadar geçermiş." dedim. "İyi o zaman." dedi.
Kapı çaldı odaya Albayın postası girdi. "Üstteğmenim Albayım sizi odasına bekliyor." dedi. "Tamam. Geliyorum." dedim. "Ben de geliyim mi?" dedi Yiğit. "Ben hallederim. Sen bizimkilerin yanına git. Kınamda aynısından istediğimi söyle." dedim. Güldüm. O da güldü.
Yukarıya çıkıp Albayın odasının önüne geldim. Kapıyı tıklattım. "Gir." dedi Albay. "Üstteğmen Umay Yücesoy Emredin Komutanım. " dedim. Masasından kalkıp önüme geldi. "Umay biz seni uyarmaktan bıktık sen dinlememekten bıkmadın. Her operasyonda yeni yeni icatlar çıkarıyorsun. Çatıdan atlamak nedir? Ya bir şey olsaydı sana. Sen bize önce anne babanın sonra dedenin emanetisin. Kızım niye dikkat etmiyorsun." diye fırça çekti Albay.
