PROMISES

Chapter 29 : Which of The Two

Louise POV

Umagang umuga ng umalis ako sa bahay. Gusto ko kagad makita si Daniel .. Yan lang ang tumatakbo sa isip ko magdamag kaya Hindi na ako nkatulog ng maayos

* Sa Hospital

Dahan dahan akong pumasok sa loob ng kwarto ni Daniel . Pag pasok ko nandoon si Katrisse pero wala ang Dad nito pati narin ang dad ni Daniel at ate jennelle.

"Daniel .." Mangiyak-ngiyak Kong sabi pagkatpos ay niyakap ko siya. Niyakap niya rin ako .

"Ayos ka lang ba .? Pinag alala mo ako ng sobra , babalik ka nalang din tpos sa ganyang kalagayan pa kita makikita. Pano nalang kung--" niyakap ulet ko ni Daniel kaya biglang nahinto ako sa pag sasalita.

"Mahal kita Louise .. Mahal na mahal kita" napangiti ako doon at hndi na nkapag kaila at sinabing "Mahal na Mahal din kita Daniel"

Saktong may nag ring na phone ..

Nataranta si Katrisse at hinanap ang phone na tumutunog ..

"Nasan na yun .? Nasan na yung phone kooo !!" Sabi niya hanggang sa makita na niya.

"Jasper .." Sagot niya

"Kelan ang Flight mo?"

"Next month .? Mga anong week?"

"Noo wayy , please come earlier"

"First week next month"

"Hindi ko na kaya ... I might kill myself here"

Mga sabi ni Katrisse sa kausap niya sa phone ... Hanggang sa pumasok si ate jennelle.

"Louise , umalis kana ngayon din Baka maa--" Hindi na natapos ni ate jennelle ang sinsabi niya ng maabutan na kami ng Dad ni Daniel at Katrisse sa loob.

"Anong ginagawa mo dito .? Umalis ka na ngayon hanggat hndi pa ako tumatawag ng guard.."

"Papa , wag mo nmang pagtaasan ng boses si Louise" pag tatanggol ni Daniel sa akin.

"Wag na wag ka ng babalik pa Tito, wag ka na ring makikipag kita or makikipag usap sa anak ko .." Nakatingin lang ako sa Dad ni Daniel bago naglakad palabas.

Habang nag lalakad sa hallway nag pipigil ako pag iyak hanggang sa napaupo ako sa upuan sa hallway. Sakto at may tumawag.

Its Coleen who's calling ..

"Ate Loui .. Free ka ba ngayon .? May gusto lang sana akong gawin kung pede lang sana."

Nag karoon ng Dead Air sa pag uusap namin ni Coleen

"Ate .? Nandiyan ka ba .? Or you okay"

"Yes .. Off course I'm okay.. Im free ! Paki daanan mo nalang ako sa bahay" walang buhay Kong sabi Kay Coleen at sbay baba na ng phone Hindi ko na na.end call

Hindi ko na napigilang umiiyak same kinauupuan ko.

"Hindi .. Okay lang Louise .. Okay .. Lang.. Yan !!" Tumayo na ako at umuwi para maka pagpalit at samahan si Coleen kung saan man . para narin malibang ako .

Pero Mali ako... Hanggang sa mall dala dala ko ang mga nangyari kanina sa hospital .. Napansin ni Coleen yung sitwasyon ko kaya after naming mamili ng mga gamit kumain kami at kinausap niya ako.

* Food Court

"Kanina kapa tahimik Ate Loui .. Anong problema natin.? " pagttanong sa akin ni Coleen

"Si Daniel .. Nagkita na kami.."

"Kelan pa ?" Biglang sagot no Coleen

"5 days ago lang .. Unexpected kasi nabunggo siya ng sasakyan."

"Pano nangyari yun.? Pero okay na ba siya ngayon ?"

"Hindi ko rin alam , cguro pnuntahan niya ako at nkitang magkausap kami ni Nathan at yun .. Okay na siya , pero malapit na siyang ikasal"

"Ohmy ... O_o !! Wala ka manlang bang gagawin ?"

"Hindi ko alam .. Wala akong --" biglang nahinto ako sa pag sasalita ng may magsalita sa pagitan namin ni coleen ..

"Louise .. Let's talk" sabi ni Nathan sabay hatak sa akin ni Nathan kaya naiwan si coleen mag isa.

"Bitawan mo ko Nathan walang kasama si Coleen doon .. Hindi ka manlang ba nahiya sa knya na bigla bigla mo akong hinatak" pasigaw kong angal Kay Nathan . binitiwan na rin niya ang kamay ko.

"Kakasal na siya Louise, sayo narin nanggaling ang balita .. Don't tell me na kaya mo ko pinalalayo dahil Kay Daniel."-Nathan

"Hindi lang yun ang iniisip ko .. Nathan pede bang wag ka ng mangulet." Sabay iwas ko sa knya at akmang aalis pero pnigilan niya ako

"Naging masama ba ako sayo ng sobra noon Louise. ?" Natigilan ako sa tanong ni Nathan sa akin

"Pasensya kana dahil pati yun nabura sa isipan ko .. Maybe yan yung ayaw nang maalala pa ng utak ko kaya niya binura." Dagdag pang sabi sa akin ni Nathan

"Pero bakit mo naaalala yung pangako ko sayong walang kwenta?" Nkatingin lang siya sa akin . saka sumagot

"Dahil yan ang pinili kong maalala."- Nathan

"Bakit ako? Bkit hndi nalang siya?"

"Sino ? Si Errica? Cge nga bakit mo naisip na siya ang dapat Kong maalala?" -Nathan

"Dahil sa umpisa palang siya na talga ang totoong mahal mo at hndi ako. Kaya wala kang magagawa ngayon para saluhin ang luha ko gaya ng pagsalo ni Daniel sa akin noon" umiwas na tlga ako at tuluyang umalis . Hindi narin ako sinundan ni Nathan.

Paguwi ko nandoon si Coleen nag hhntay.

"Sorry at bgla nalang--" sbi ko pero na hnto ni Coleen

"Sshhh.. Okay lang.. Eto na yung mga pinamili mo" inabot niya sa akin ang paper bags.

"May gusto sana akong itanong sayo Coleen" sumagot naman siya ng siege kaya umakyat nalang kami sa kwarto ko para Hindi malaman no mama.

* Sa Kwarto ko

"Dapat pa bang balikan ang nakaraan ? Ano sa tingin mo?"

"Bakit mo natanong Ate Loui ?"-Coleen

"Kasi ayoko ng makita si Nathan , at every time na nakkita ko siya automatically akong nkakaramdam ng pagmamahal para sa kanya. Ayokong isipin yun pero yun ang katotohanan ei. Naalala ko rin kung pano nalang na tuparin ko yung sinabi Kong pangako sa kanya ? Kahit na alam Kong may mga massaktan ako , kaming dalwa"

"Past is past ...

Kung Ano mang bagay ang bumabalik , Memories nalang yun.."- Sagot naman ni Coleen

"Pero part ng past ko ang Promise na yun ., and for the record hndi pa ako nakaka break ng Promise in my whole life .." Pangangatwiran ko

"Pero baka nkakalimutan mo Louise , Dalawa ang pinangakuan mo .. And at the same time , Sabay silang bumabalik sayo .. " Dagdag ni Coleen

"Pero magkaiba silang dalwa .. "

"Exactly Louise .. Sino sa knilang dalawa ang papapasukin mo ulet diyan sa puso mo .?" Hindi ako nakasagot kagad sa tanong niya sa akin biglang gumulu ang lahat higit pa sa gulo ngayon.

"Anong Promise ba ang mas matimbang sayo ,? Ang pangakong hihintayin mo .. O ang pangako mong sasamahan mo habang nabubuhay ka .?"