Chapter 9 : Yes or No

34 3 0
                                    

Errica POV 

Patuloy lang ako ngayong naglalakad sa ulanan .. umiiyak pa rin ba ako? hindi ko na alam ? hindi o na rin maramdaman ang sarili ko . Nasa utak ko parin yung mga nakita ko kanina .

Nabigla ako nang may biglang umayong sa akin .. Its Alex 

"Saan ka galing? baket ka nagpapaka basa sa ulan?" nag aalala niyang pag attanong sa akin

Hidni ko napigilan ang sarili ko't natawag ko nalang siya sa pangalan niya at sinabing ..

" Alex .... " "pede mo ba akong samahan sa bahay?" agad naman siyang nag say yes kaya agad na akaming umuwi ..

*Sa bahay

"Ate? anong nangyari sayo? bakit basang basa ka?" pag tataka ni Danita na kapatid ko

"malamang naulanan" tugon ko .

"nasan na yung pagkain? Dont tell me inubos niyo na ni ate Alex?" pang aasar niya pero wala prin ako sa mode.

"Napasarap kasi yung kwentuh--" naputol yung sinabi ni Alex annag magsalita ako kaiba ng sinabi niya

"sarado yung store" lalong nagtaka ang kapatid kong sabik sa pagkain

"ano batlgang totoo ?"

"pareho . actuall sarado nga yung store .. tama at .. dhil doon napasarap ang kwentuhan namin ng ate mo kaya nabasa din siya ng ulan kasi ang kulet ayaw mag payong XD" patawa nalang ni Alex kaya tumigil na si Danita

"akyat ka nalng sa kwarto ko alex , susunod na ako" sbi ko kay alex at agad naman siyang pmunta at sumunod ako.

Pagka akyat at pagkatpos kong magbihis agad akong tinanong Alex kung anong nangyari sa akin

"Si nathan.." sabi o habang tulaley

"What about natha ? anong meron?" -siya

"Si louise" 

"kanina si nathan .. ngayon si ate louise.. Anoba tlgang gusto ong sabihin . Straight to the points na kasi Errica" hindi ko na napigilang umiyak at sinabing ..

"sila .. nakita ko sapark .. niyakap ni nathan si louise ei . Anong gusto kong isipi dun ? Ano na bang meron sa kanila ? Nag kakamabutihan na ba sila ulet or mas worst .., Sialna ba ulet?" nanatiling tahimik si Alex habang hinahago ang liod ko't tinatapik tapik ang balikat ko.

"hayss , tapatin mo nga ako Errica .. matagal na tayong magkaibgan kaya kilala na kita" unang sabi niya

"Baket ka nakakaramdam ng ganyan ngayon s asarili mo?" hindi ako nakasagot at patuloy na lang  sa pag iyak habang nakatungo

"Tell me , mahal mo pa si Nathan ?"

"Kasi Alex ..."

"walang Kasi Kasi , Yes Say Yes or no errica"

"Yes ,.. ye Alex I Still love him .. Soo much so much Alex"

"cant stop feeling this way , i hate this pero mahal ko parin siya sobra sobra pa habang lumilipas nag mga araw" pag aamin ko kay Alex habang siya aptuloy sa pag damay sa kalungkutan ko ngayon.

Louise POV

Homed

Walang tao .. nasan kaya si mama ? pero mabuti narin at wala siya .. makakpag isa ako ngayon

Ano bang nagyari kanina ? Ang blis ng mga pangyayari .. umakyat na ako sa kwarto ko at nagpalit ng damit nabasa na tlga ako ng ulan ei .. pagka upo ko sa kama kong malambot , nakita ko naman ang payong na pinahiram ni Nathan sa akin at naalala yung sinabi niya knina.

"Take this , hndi ko naman gustong magkasakit ka .. Sorry sa nagawa ko Louise , Ingat sa pag uwi"

"Psh .? At nagawa pa tlga niyang mag concern sa akin huh ." napalitan ang nakabusangot kong mukha ng mukhang nag iisip.

Yung naramdaman ko knina kakaiba. "Totoo ba yun ? Bumilis ang tibok ng puso ko .?  O_o "

"But .. NOO WAYYY ! >______<

That's impossible , bket naman bibilis ang tibok ng puso ko dun ?"

Napatigil ako at napatulala nang bglang maalala yung Past nanaman.

"Bumabalik .. Bumabalik yung dati kong nararamdaman ko sa knya .?"

Ohh-Nohh ! Alam ko sa sarili kong Yes but No .. No wayyy >_________<

PROMISESWhere stories live. Discover now