Kaldır başını bak şu güne, güneşe
Tevhid ile aklanıp, nurlansın gece
Cümle günahı soyunduğun yerde
Bedenini sarmayan şafak utansın
Çok değil, bir vuslat sevdasıdır bu
Al yanağa sızan gam ırmağıdır bu
Rüzgara karışan yol destanıdır bu
Hedefi bulmayan mızrak utansın
İçinde bin vebal taşır her bir can
Toprağa düşmez şehit ile ulvi kan
Ancak cennete mühürlü bu vatan
Zabaniyi vurmayan tüfek utansın
Bu şanlı ferman göğsünde yazar
Damarında yiğitlik ırmagı çoşar
Kahraman her gün yeniden dogar
Faniyi boğmayan idrak utansın
Lakin bir yokluk çarkırdır bu fani
Beden ölümle gezer, elinde kafeni
Kudretten belli ebedi mekan yeri
Çimeni açmayan toprak utansın
Vuslat Tuna
