Can evimde camlarıma vurur ansızın
Bilir kendinde ben ne kadar yalnızım
Güz mevsimim oldu şu zalim sırdaşım Bilirim bir tek arayan o dur artık beni
Çöllerde çiçekler açtıran yağmur...
Tek adresimi unutmayan sel, sağanak
Korkularımla baş başayım yalın ayak
Renkleri örten buğu, ruhum ağlayarak
Bilirim sabahlara bırakmayacak beni
Göklerde şimşekler çaktıran yağmur..
Ne kadar adımdan bahsetsede, donuk
Şu toprağa can getirsede, elleri soğuk
Seninle derin yaraları sarmayı unuttuk
Bilirim yeni anılara katmayacak beni
Gözlerde seller aktıran yağmur...
Vuslat Tuna
