04

820 123 9
                                    

[🍡💛]

Ni I, Doyoung.

Eish mamat ni sana sini ada je.

Btw thanks sebab tolong aku tadi.

No problem
Anything for you 💛

Close app

Apa benda lah. Love love bagai, nanti aku tersuka macam mana? Cah tak mungkin.

Aku baling handphone dekat atas katil and then pergi mandi. Lepas mandi aku terus ready sebab aku nak jalan jalan dekat taman belakang rumah hehe.

Skip

Masa aku sampai je dekat taman aku terus duduk dekat salah satu bangku yang ada dekat sana.

Aku tarik nafas dalam dalam lepas tu hembus.. Lama gila tak rasa fresh air ni, selama ni aku malas nak keluar asyik duduk dalam bilik rasa aircond je.

Ting!

Siapa pulak chat aku time aku tengah feeling feeling ni. Dengan malas, aku buka phone. Eh?

엄마 🌼 (2 messages)

Haera, nanti eomma dengan appa tak balik tau sebab ada kerja nak buat.

Kalau Haera nak makan ke apa Haera order je okay.. Eomma dah masukkan duit dalam acc Haera. ❤️

Okay.

Macam ni lah kehidupan aku. Parents tak habis habis kerja kerja kerja. Kadang-kadang aku rasa macam anak yatim piatu pulak diorang buat macam ni.

Aku berdiri and then jalan jalan dekat taman tu. Masa aku nak pasang airpods dekat telinga, tiba tiba ada yang terlanggar bahu aku.

Iphone gue jatohhh 😭😭

"Eh sorry sorry... Tak perasan tadi." kata seorang lelaki yang aku rasa tengah jogging kut. Entahla.

"It's okay" lelaki tadi tergesa gesa ambil phone aku yang jatuh tu lepas tu bagi dekat aku.

"Btw.. Nama apa?" aku tengok lelaki tadi dengan muka yang you know macam tak suka. Yelah sibuk je ishishish.

author: tanya nama pon nak marah ke? 😭

"Haera." jawabku singkat.

"Oh hi, I'm Hyunjin" kata lelaki itu tadi. Aku dongak tengok muka dia sebab dia cakap nama dia 'Hyunjin'

Macam kenal nama tu.

"Btw can we exchange number? I mean manalah tahu we can help each other in the future?"

"Sure." aku tak tahu. Ni first time aku relakan phone number kena ambil dengan orang. Selama ni siapa nak phone number aku mesti minta dengan orang lain sebab diorang tahu aku takkan bagi.

But this Hyunjin guy- arghhh mana mana jelah. Bukan dosa pun bagi phone number dekat orang.

Selesai tukar tukar nombor, dia pon blah dari situ..

Skip

Aku tengok langit dah semakin gelap, aku ambil keputusan untuk balik rumah. Nanti kalau lambat lambat balik, jiran tengok ha mula lah nak membawang. anjir.

Aku tukar kasut yang aku pakai tadi dengan selipar rumah. Lepas tu aku pergi dekat ruang tamu. Asal aku rasa macam ada yang perhatikan aku?

Eommaa serammm

"Yah! Siapa tu?!" jerit ku sambil tengok sekeliling. Jantung aku dah dup dap dup dap bagai nak gila dah ni.

Tanpa fikir panjang, aku terus lari naik bilik and then kunci pintu.

"Huft huft" sampai tak dapat nak nafas betul betul dah. Aku pergi atas katil lepas tu sorok dalam selimut.

Seramnya.. dah ada hantu ke dalam rumah ni? Asal baru sekarang nak ada, masa eomma appa ada dekat rumah takde pulak.

Tak lama aku dengar bunyi hujan.

Aku takut betul-betul, lepas tu aku slow slow buka selimut yang aku pakai untuk sorok tadi. Alamak lupa pulak nak tutup sliding door balcony tu.

Aku jalan pelan pelan nak tutup pintu tu. Aduh taccod ah baby. Makin dekat aku jalan, aku nampak macam ada bayang bayang dekat pintu tu. Aku ignore je tapi lepas tu.

DUARGHHHHHHHHH

"ARGHHHHHHHH!!!!!!!!!!!"

















to be continued ~

𝐚𝐧𝐧𝐨𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐛𝐮𝐭 𝐡𝐞'𝐬 𝐦𝐢𝐧𝐞 ⚘ 𝐤𝐢𝐦 𝐝𝐨𝐲𝐨𝐮𝐧𝐠  Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora