Nog nooit was er zoveel verdriet,
die zich binnen in verliet.
Dat moment dat je je leven verliet,
het moment dat alles weg was gegiet.
Je had nog niet alles kunnen zien en horen,
maar de tijd was jammer genoeg gekomen.
Je verliet ons met een verdrietige glimlach.
De laatste woorden die je mond uit vlogen,
liet mij een beetje glimlachen met ogen
waar tranen uit komen.
Hier eindigde je verhaal,
maar nu leef je voort in ons allemaal.
YOU ARE READING
Gedichten
PoetryEen tekstje schrijven over je leven. Dat is pas iets bijzonder. Het raakt me iedere keer weer. Een bloemetje of een diertje, het wordt iedere keer weer beter. Poëzie is zoveel meer dan alleen maar een tekst vol met woorden. Het is een stille maar st...
