Het schuldgevoel gaat nooit weg.
'Ik heb er spijt van,' is wat ik tegen mama zeg.
'Ooit komt er een dag dat je ziet dat dit het beste was,' zegt ze met een glimlach.
Ik wou dat ze mijn mentale pijn ook zag.
Ze wist niet wat er allemaal in mijn hoofd om ging.
Het voelde alsof ik in mijn hoofd aan een strop hing.
De strop trok me elke keer meer en meer naar boven.
Het voelde alsof al mijn geluk naar mijn depressieve kant was geschoven.
Het enige gevoel dat ik nog over had was pijn en een zinloos gevoel.
Wat was mijn levensdoel?
Ik heb er veel spijt van.
Mag ik de tijd terug draaien als dat kan?
YOU ARE READING
Gedichten
KöltészetEen tekstje schrijven over je leven. Dat is pas iets bijzonder. Het raakt me iedere keer weer. Een bloemetje of een diertje, het wordt iedere keer weer beter. Poëzie is zoveel meer dan alleen maar een tekst vol met woorden. Het is een stille maar st...
