Neppe glimlach

20 5 11
                                    

Ik kijk verdrietig voor me,

proberend om een neppe glimlach op te zetten.

Niemand die erop probeert te letten.

Allemaal proberen ze zichzelf beter te maken,

terwijl er andere zichzelf van binnen kapot kraken.

Iedereen heeft zijn eigen verhaal.

Gepest of door iemand gekwetst.

Pijn lijden en zichzelf snijden.

Allemaal niet meer tegen iemand durven praten,

ze gaan je toch alleen maar haten.

Bang voor de woorden,

die zich binnen in gaan door boren.

Maar stop,

druk op de pauzeknop.

Er zijn mensen die naar je willen luisteren.

Die je willen helpen als het even niet meer gaat.

Er bestaan niet alleen maar mensen met haat.

Volg de draad naar het goede,

en niet meer naar het kwaad.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Hey, als het even niet meer gaat. Weet dat ik er dan voor je ben. Ik luister met open armen en een warme glimlach naar je, wat er ook is. Wees niet bang. Stuur een berichtje als je er over wilt praten. Ik wil alleen maar helpen. Hopelijk verschijnt er dan een stralende glimlach op je gezicht. Want dat is fijner dan verdriet.

GedichtenWhere stories live. Discover now