ညစာျပင္ၿပီးသည့္အခ်ိန္ထိ..
အိမ္အေပၚထပ္ကမဆင္းလာေသးသည့္
ဂ်ီမင္က..အခုထက္ထိမႏိုးေသးတာျဖစ္လိမ့္မယ္။
ညၾကရင္မ်က္စိေတြေၾကာင္ေနေတာ့မွာပဲ..
ဟုေဂ်ာင္ကုေတြးပူကာ..
ဂ်ီမင္ကိုႏိႈးရန္ အိမ္ေပၚသို႔တက္လာခဲ့သည္။
အိပ္ယာေပၚတြင္..အိပ္ေနသည့္ဂ်ီမင္ရဲ႕ပံုစံ
ေၾကာင့္ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္မရယ္ဘဲ
မေနႏိုင္ျဖစ္ေတာ့သည္။
ေခါင္းရင္းတြင္ေျခေထာက္ေရာက္ေနၿပီး..
ေျခရင္းသို႔ေခါင္းထားၿပီး..
ေျခးကားယား..လက္ကားယားျဖင့္ေမွာက္ခံု
အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။
ပါးတစ္ဖက္ကအိပ္ယာကိုဖိထားသည့္မို႔..
ႏႈတ္ခမ္းနီနီတို႔က..ဆူကာထြက္ေနၿပီး
က်န္သည့္ပါးတစ္ဖက္ကလည္း..
ျဖဴႏုကာေဖာင္းေဖာင္းေလးျဖစ္ေနသည္။
ေမွာက္ခံုအိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ဂ်ီမင္းအား..
ခ်ိဳင္းကေနမကာ..ပက္လက္လွန္ေပးလိုက္ေတာ့
အင္း..အဲျဖင့္ညည္းညဴကာ..
ေဂ်ာင္ကုလက္ဖဝါးအား ပါးအပ္ကာဖိအိပ္ျပန္သည္။
"ဂ်ီမင္..ထေတာ့..မိုးခ်ဳပ္ ေတာ့မယ္.."
"အင္း.."
အခုထက္ထိမႏိုးတႏိုးျဖစ္ေနေသးသည့္..
ဂ်ီမင္အား..ေဂ်ာင္ကုအသဲယားကာ..
ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလး အားခပ္ဖြဖြဆြဲၿပီး
ေျပာသည္။
"မင္...မင္ေလး..ထေတာ့..ကိုယ့္ကေလးေလး
ထေတာ့"
"အင္း..ထခ်င္ေသးဘူး"
မ်က္ေမွာင္က်ံဳကာ.. အေၾကာဆန္႔ၿပီး
ေဂ်ာင္ကုေပါင္ေပၚခႏၶာကိုယ္လွိမ့္ကာတက္ၿပီး..
ခါးကိုဖက္ကာျပန္အိပ္ေနသည္။
"လိမၼာတယ္ ထေတာ့..ညစာစားမယ္..
ကဲ..ထပါမင္ရယ္"
ထိုသို႔ေျပာမွ..ဂ်ီမင္
ထထိုင္လိုက္သည္ ။
ေပါင္ကအေတာ္နာေနၿပီး..
ထိုင္ရတာမသက္မသာ..ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္
မ်က္ႏွာႀကီး႐ွံု႕တြကာ..
အသံထြက္ေအာ္မိသည္။
"အား..နာလိုက္တာ "
"ဘယ္နားကနာတာလဲ"
ေပါင္ထိပ္အား..ကိုင္ကာထေအာ္သည့္.
ဂ်ီမင္ေၾကာင့္ေဂ်ာင္ကုစိုးရိမ္သြားသည္။
"ဘယ္နားကနာရမွာလဲ..ေပါင္ေၾကာေတြ
နာလိုက္တာ..ထိုင္လည္းနာတယ္"
YOU ARE READING
"ရင်ခုန်သံနှောင်ကြိုး"[Completed]
Fanfictionအခ်စ္ဆိုတာ ဆန္းၾကယ္လိုက္တာ ခ်စ္မိသြားရင္..အျပစ္မျမင္ေတာ့ဘူး.. ကြၽန္ေတာ္ဟာ ကိုယ့္ကိုထားသြားရင္ေတာင္ ရင္နာနာနဲ႔ဆက္ခ်စ္ေနခဲ့တဲ့အခ်စ္႐ူးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အချစ်ဆိုတာ ဆန်းကြယ်လိုက်တာ ချစ်မိသွားရင်..အပြစ်မမြင်တော့ဘူး.. ကျွန်တော်ဟာ ကိုယ့်ကိုထားသွားရင်တော...
!["ရင်ခုန်သံနှောင်ကြိုး"[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/247808178-64-k587839.jpg)