Hanie's POV
Hanie, isang buong araw ka ng hindi kumakain kahit konti lang please pagsusumamo ni Sarah sakin pero wala talaga akong gana kasi eh.. After nong gabing yon lagi na lang akong nakahiga sa kwarto namin natutulog lang ako ng natutulog pag nagigising ako pinipilit ko na naman ulit na makatulog ayokong magising kasi lagi kong naaalala ang sakit ng ginawa ni Sejun
Wala akong gana girl sa wakas ay sabi ko kay Sarah kaninang umaga pa niya ako pinapakain
Hanie, tumagilid ako ng higa sa higaan para talikuran siya.
Hindi ko na alam anong gagawin ko sayo hanie! Kung di ka na niya mahal then be it kalimutan mo siya! Pabayaan mo siya! Ang daming lalaki sa mundo di lang siya nag-iisa!! Mahabang litanya niya habang nakaharap sakin ng nakapa meywang
Hindi kasi ganoon kadali girl ang sakit lang kasi ng ginawa niya sabi ko kasabay ng mga luhang tumulo sa mga mata ko
So ano hindi ka kakain gugutomin mo sarili mo? Bakit pag nagkasakit ka do you think babalik siya sayo? Kung hindi ka na niya mahal kahit maglupasay ka pa hinding-hindi na siya babalik sayo! ~ sarah
Humagulhol na talaga ako ng iyak ang sakit naman kasi ng pinagsasabi ng babaeng to eh!! Naramdaman ko na lang bigla yong pagyakap niya sakin
Mahirap sa umpisa pero alam kong kakayanin mo! Hindi naman paglimot ang pag move on the first thing that you need to do ay sanayin mo ang sarili mong wala na siya.
Hindi ko lang kasi maintindihan kong bakit bigla siyang nagbago sabi niya hindi niya ako iiwan, sabi niya kami hanggang sa huli per------
Pssshh... Tara ikain mo muna yan at baka mahanap mo ang sagot
Ayoko!
Dali na!!!
Wala akong gana!
Hanie naman maawa ka punong-puno na yong ref at mesa ng mga pagkain! Ang dami kasing pagkain na pinadala nong apat ayaw naman nilang magpakita sayo dahil nahihiya sila sa ginawa ni Sejun
*****
Nong gabi na ay natagpuan ko na lang ang sarili ko na andito sa isang park nakaharap ako sa malawak at madilim na dagat tanging mga liwanag ng mga barkong dumadaan at mga ilaw sa kabilang isla lang ang tanging nakikita ko
And again nag-unahan na naman ang mga luha ko hindi ko sila maawat sa pagbagsak. I know matatapos din tong sakit na nararamdaman ko pero kailan? Pagod na ako!
Napatigil ako nong may naglahad ng panyo sakin
Josh!
Ngumiti siya at siya na mismo ang nagpahid ng mga luha ko sa pisngi
Stop crying please napatingin naman ako sa kanya at iwan ko pero napako yong paningin ko sa seryoso niyang mukha
Baka kasi isipin ng mga tao na pinapaiyak kita! So please stop crying pa cute niyang pakiusap na talagang naka puppy eyes pa talaga!
Iwan ko sayo josh! Sabay hampas sa balikat niya
Wow! Ulitin mo nga!
Ang alin ang paghampas ko? Naguguluhan kong tanong
Nope!
So ano ang uuli-------
Your smile! Matagal na namayani ang katahimikan saming dalawa
YOU ARE READING
Hanggang Sa Huli
FanfictionMagandang araw sa lahat ng mga A'TIN all over the Philippines 😍 char!! Ang storyang ito ay pawang kathang isip lamang ( Imagination ko ang limit dito guys) gamit ang pangalan ng limang (5) member ng SB19. Lahat ng pangalan na mababanggit except sa...
