Angelo " BXB

BOOK 2 ENDING

    Angelo POv...

Sa pag mulat ng aking mga mata tumambad saking harapan ang aking sarili na puno ng mga nakalagay nakung ano ako sa aking katawan. Kitang kita kurin si charles na nasa aking tabe habang hawak ang aking kamay kitang kita kusa kanyang mukha ang subrang kalungkotan. Makailang beses ko syang binalak sakapin munit tumatagos lamang ako dito at wala akung magawa ano mang tawag kusa kanila at lakas ng aking iyak ay hindi nila ako naririnig manlang. Bumokas ang pinto ng kwarto kung saan ako at si charles ay naruon pumasok ang doctor at si mama andito pala si mama kailan sya dumating bakit hindi ko alam nag usap si charles at doctor habang hinalikan ako ni mama sa aking pisnge. Anak mag pagaling kana andito nasi mama hinding hindi na kita iiwan mahal na mahal kani mama gumising kana anak miss namiss kana namin. Kitang kita ko ang lungkot sa mukhang ng aking ina hindi kupa ito nakita sakanya noon gusto ko syang damayan at sabihing andito lang ako sa kanyang tabe at walang kahit anong masamang nararamdaman sa aking katawan munit paano.

Paano ko ito magagawa gayong ang aking katawan lupa ay nakaratay sa kama at parang isa nalang lantang gulay na ano mang oras ay maari ng sumoko at tuloyan ng mawala sa mundong ito. Doc wala napo bang ibang paraan mag babayad po kame kahit mag kano pagalingen nyo lang ang aking asawa rinig kung nag mamakaawang boses ni charles. I'm sorry sir pero sa ilang linggo nyang comatose halos hindi na tanggapin ng kanyang katawan ang mga gamot at tanging oxygen nalang at gamot ang nag papatibok ng kanyang puso sorry pero ano mang oras ngayon o bukas ay maaring tuloyan na syang mawala sainyo.

Hindi....hindi ito maari ako mawawala na anong gagawin ko jusko tulongan nyopo ako ayaw kupa pong mawala sa mundong ito gusto kupang makasama ang mahak kusa buhay si mama papa at si charles paano sila pag nawala ako. Gaya kanina ano mang lakas ng aking iyak ay hindi nila ito naririnig tita hindi ako papayag gagawin ko ang lahat mabuhay lang si angelo tita wag nyong iiwan si angelo tatawagan kulang ang kaibigan kusa US saglit lang ako tita. Gusto kupa sanang sumonod kay charles munit isang liwanag ang aking nakita kakaiba ito dahil sa aking pag titig animoy hinihila ako nito palapit sakanya at wala akung magawa kung hindi ang sumonod dito. Subrang liwanag wala na akung makita sa tindi ng liwanag mag isa lang ako sa puting puting paligid na ito bakit ganito tuloyan naba akung nawala sa mundo bakit bakit wag naman pusa ganitong paraan. Jusko hindi papo ako handa wag naman po paulit ulit kung pakiusap sa puong may kapal na lumikha. Alam kung sya nalang ang makakatulong sakin.

Narinig ko ang boses ni mama parang nag uusap sila alam kung boses yon ni charles at may ibang mga tao pa pero hindi kuna ito kilala. Ang tange kung naririnig ay ang kanilang mga iyak ang iyak ni mama na humahagolgol gayon rin si charles subrang durog na durog ang aking puso wala akung magawa dahil ako ang dahilan ng kanilang kalungkotan ano ang gagawin ko. Lumohud nalang ako at nag dasal ng taimtim namalayan kunalang na gumaan ang aking pakiramdam. Pag mulat ko nakatayo na ako sa isang malawak na harden nag gagandahang bulaklak marame at ibat ibang kulay ang sarap sa pakiramdam saglit kung nalimotan ang lahat ng aking problema sa aking pinanggalingan ito naba ang sinasabe nilang langit patay naba ako.

May mga nag tatawanang mga bata papalapit ito sakin ang sarap pakinggan ng kanilang mga tawanan nakakagalak at animoy wala ng iisipin pang problema at sakit sa katawan. Lumakad ako patungo sa dako pa ruon tumambad sakin ang napakagandang tanawin sa buong buhay ko hindi ko ito nasilayan sariwang hangin amoy na amoy ang sariwang mga bulaklak at luntiang kapaligiran. Nag lakad lakad pa ako at nasalubong ko ang batang nag tatawanan para silang may maliliit na pakpak at suot ng puting damet ang cute nilang tingnan sa amo ng kanilang mga mukha mapungay na mata at brown na kulay nito para akung nalutang sa alapaap.

Andyan kana pala kanina kapa namin hinahanap ang saad nila sakin dinala nila ako sa isang magarbong tarangkahan balut ito ng kulay ginto at may kataasan hindi ko matanaw kung gaano ito kataas munit napakaganda. Tara nasa loob inaantay kana nya alam naming pagod kusa mahabang pag lalakbay ko kaya ihahatid ka namin sa magiging hanan mo. Parang kusang gumagalaw ang buo kung katawan ang aking mga paan ay kusang nalakad at sumosunod lamang kung saan nila ako dalhin. Sinalubong kame ng isang napakagandang babae suot nya ang isang puting puting damet at may bulaklak ito sa kanyang ulo animoy isang diwata sa subrang ganda nya. Kay sarap ng mga ngiti nya samin habang kame ay palipit sa isang gintong bahay na napaliligiran ng ibang ibang bulaklak at mga nag liliparang mga paro-paro.

Maiwan na namin kayo ikaw na ang bahala sakanya kame ay lilisan na muna munit kame ay nasa paligid lamang ano mang oras kame ay mag babalak. Nakangiting saad ng tatlong batang babae at isang lalaki nag lalaro at nag tatawanan pa sila ng umalis ito. Apo tara nasa loob at may ikwento ako sayo nagulat ako sa pag tawag nya sakin ng apo bakit ang babae ito ay hindi kupa nakikita o kilala pero pansin kung kamukha sya ni mama noong kabataan pa nito. Naupo kame sa magandang sofa kulang ginto parin ito ay napakalambot. Apo kailangan mong bumalik sa mundong ibabaw malulungkot ang iyong ina hindi pa sila handa na lumisan ka marame kapang kailangang tapusin ang nais lamang nya ay makita mo ang lahat ng ito. Ipag patuloy mo ang iyong nasimulan ang kagandahan nito ay mag tuturo saiyo ng tamang landas. Pinatong ng magandang babae ang kanyang kamay sa akung dibdib sa tapat ng aking puso.

Ang lahat ng bagay sa mundo ay may katapusan gaya ng lahat ng bagay na gawa ng tao ito ang nawawala at pag sikat ng isang bagong umaga ito ang mawawala rin at kailangan nating tanggapin. Kagaya ng buhay ng tao tayo ay tatanda at kailangang lumisan sa mundong ating sinilangan pero hindi ibig sabihin nito ay tapos na ang lahat satin maaring doon palang tayo mag sisimula ng isang bagong umaga para sa kinabukasan. Kaya ang dapat nating gawin habang tayo ay nasa mundong ibabaw ay sundin natin ang tibok ng ating puso alamin natin ang tamang landas na kailangan nating tahakin alamin natin ang mga bagay na mahalaga at talikuran natin ang mga maling gawi ng buhay. Kaya nya pinakita ang lugar na ito saiyo dahil alam nyang dito ka nararapat kasama ko ako ang lola mo anak ko ang mama mo kaya apo kita. Agad na pumatak ang aking luha sa aking mga mata hindi dahil sa lungkot dahil sa kaligayahan lola ikaw po ang aking lola pero bakit po hindi kita nakita kahit noong bata palang po ako. Apo ang iyong pag iyak ay nangangahulogan ng isang kaligayahan at gayon rin ako masaya akung nakita ka. Masaya akung kahit noong araw na pinanganak ka ay sya namang pag lisan kusa mundo dahil alam kung darating ang isang umaga na masisilayan kita.

WAKAS...

Maraming salamat sa lahat ng nag abang ng story ni angelo maraming maraming salamat sa inyong lahat ingat po tayo lage at stay safe always god bless sainyong lahat.