Angelo " BXB

Chapter • 8

Araw ng Lunes at may pasuk na kame magkikita na kame ni Charles nahihiya ako sakanya anong mukhang ihaharap ko sa kanila ng nangyari samin sa kubo.

Pag pasuk ko ng klase namin nakita ko andon nasi Charles nakaupo at kausap ng mga classmate naming babae may kaunting selos akung naramdaman nag init ang aking katawan malakas ang kabug ng aking dibdib diko alam kung dahil sa selos at may kausap syang mga babae at masaya silang nag tatawanan o dahil sa pakiramdam ko wala akung mukhang ihaharap sakanya"

Mabilis kung tinungo ang aking upuan at ng mapansin n'ya akung nakaupo na nakita ko syang lumingon ng bahagya sakin pero di manlang n'ya ako pinansin na parang wala lang di gaya ng dati yong sasabay pa talaga s'ya saking pumasok sa School mag aantay sa sakayan ng jeep para sabay kaming aalis mangungulit mang aasar.

Ang sakit lang sa dibdib ang sama sa pakiramdam na parang isa akung talunan naisip ko tuloy baka sinubukan n'ya lang ako kung ano ba talaga ako at ng makumpirma nyang isa akung bakla."
Iiwasan na n'ya ako at ikakahiyang mag pinsan kame"
Hinayaan kunalang syang ganoon kame hangng matapos ang aming klase
Isang araw isang linggo dalawang linggong di kame nag pansinin nasanay nakung panakaw tingin nalang ako sakanya sa araw araw may mga kaibigan rin naman ako na maituturing nag lilibang nalang akung kasama sila kahit sa loob ko s'ya ang laman at hinahanap hanap."

Para akung maiiyak pag nakikita ko syang masaya sa piling ng iba lalo na nag malaman kung may girlfriend na s'ya maganda naman si Abe bagay sila maputi matangkad sikat sa School."
Ang sakit pag nakikita ko silang masaya na magkasama magkahawak kamay at masayang nag kwentuhan sa School natambay sa gilid ng gym madalas ring manood si Abe sa basketball ni Charles pag may laro s'ya magaling kasi si Charles mag basketball dahilan para mas lalong dumami ang mga babae baklang nagkakagusto sakanya
Siguro tama lang ito habang dipa malala ang nararamdaman ko para sakanya maaga palang matutunan kunang tanggapin na mag pinsan kame at parehong lalake pero bakit ang sakit habang tumatagal nararamdaman kung mahal kuparin ang gago nayon.
Nag uusap narin kame ni Charles pero casual nalang wala ng kulitin di gaya ng dati nawala na yong dating closeness namin masakit pero dapat kung tanggapin.

Naging tambayan kuna rin yong kubong naging saksi sa unang bisis na nahalikan kosi Charles doon malayo"" malayo malayo kung nakakapag isip kahit mag isa lang ako ramdam ko ang kapayapaan nakakalimutan ko ang sakit na nararamdaman ko ang pagkalito sa aking nararamdaman sa aking pagkagusto sa kapwa ko lalake."

Inayos ko ang kubo nag dadala rin ang ng mga gamit ko doon gumagawa rin ako ng mga assignment ko pag may pagkakataon diko alam pero ang gaan ng pakiramdam ko pag andon ako naalala ko ang saya namin ni Charles.

Minsan nga nakatulog ako at nanaginip na dumating daw si Charles at nakita kung napakaganda nyang mga ngiti ang nakakaakit nyang smile nakakatanaw at hinalikan n'ya ako sa aking mga labe ramdam ko ang lambot ng kanyang labe na aking hinahanap hanap naMiss kuna talaga s'ya ng akoy naalimpungatan panaginip lang pala ang lahat marahan kung hinawakan ang aking mga labe pero parang totoo naiyak nalang ako sa aking naramdaman sa nga oras nayon sabik lungkot sa aking puso at umaasang sana dinalang kame mag pinsan.

Wala rin naman akung mapag sabihan sa aming bahay busy si mama at papa sa kanilang maliit na negosyo minsan nga naiisip kunalang bumalik ng Canada kay ate kahit mahirap alam kung malilimutan kosi Charles.

Natapos ang isang taong ganoon kame ni Charles formal nalang ang pakikitungo sa isa't isa nakakamiss lang yong mga Araw na masaya kame.

Charles POV""""
Ang bilis ng araw buwan isang taon na pala mula ng mangyari samin ni Angelo sa kubo masakit sakin na Dina kame gaya ng dati nahihiya ako sakanya sa aking nagawa nadala ako sa tawag ng laman at pag mamahal sakanyan oo mahal ko s'ya kaya ko nagawa yon sa maikli naming pag kakakilala minahal kuna s'ya.
Nalilito ako sa aking nararamdaman lalake ako at lalake s'ya pero kung ituring ko S'ya ay parang isang babae""
Siguro dahil para sakin babae s'ya at mahal ko s'ya masakit na Dina kame gaya ng dati gusto ko mabalik namin yon pero paano siguradong malaking gulo pag nagkataon kaya dapat lang na iwasan kunalang s'ya oo masakit para sakin dahil bukod sa mag pinsan kame lalake ako at ang hirap tanggapin lalo na diko alam kung pareho ba kame ng nararamdaman pansin kung may pakamalamya kumilos ang pinsan ko ramdam ko yon kaya ko nga s'ya minahal hindi lang sa mala babae ngang kutis kilos sa kanyang natural na amoy.
Naalala kupa noong unang naghalikan kame sa kubo nadala ako at nahiya sakanyan ng iwan n'ya ako at walang imik na umalis
Pakiramdam ko wala akung mukhang ihaharap sakanya.

Alam kung lage syang pumupunta sa kubo lage syang natambay doon kahit mag isa lang S'ya naging ugali kuna rin ang pumunta doon pag araw ng walang pasuk palihim ko syang binabantayan sa di kalayuan.

Naalala kupa no'ng isang bisis sa kubo dahil tahimik marahan akung lumapit sakanya at nakita ko syang nakatulog diko maiwasang tingnan titigan si Angelo nakakatunaw ang maamo nyang mukha makines na natural nyang bakat mahabang kilay mapupulang labe nasasabik akung halikan namimiss kuna s'yang makasama
Marahan kung kinapit ang aking mukha sa kanyang mukha dahan dahan para hindi s'ya magising at mahalata nyang may tao sa kubo ang lakas ng kabug ng aking dibdib nalanghap ko ang kanyang mabangong hininga diko napigilang halikan s'ya sa kanyang labe naMiss ko talaga napakalambot pero noong maramdaman kung lumalaban s'ya at tinotigonan na nya ang aking mga halik nagising ang aking diwa
Naisip Kung hindi n'ya ako dapat maabutan sa ganitong sitwasyon dahil magugulo kulang ang kanyang buhay at Diko mapapayagan na masira iyon.
Mabilis kung linisan ang kubo bago pa sya magising
Alam kung nag iyak s'ya ng magising s'ya at nakitang kung hinawakan n'ya ang kanyang mga labe siguro naisip nyang isa lang iyong panaginip nakita koring punahid n'ya ang kanyang luha ang sakit ng aking naramdaman sa oras nayon alam kung may nararamdaman sakin si Angelo kahit paano pero paano namin ipag lalaban iyon kung alam naming mali at maraming taong masasaktan at magagalit sa mali naming pag mamahalan paano ko s'ya ipag lalaban kung alam kung sa simula palang ay mali ng mahalin ko s'ya.

Naisip kung siguro tama nalang na palihim ko syang binabantayan yong masiguro kuna kahig malayo ako hindi s'ya mapapahamak at andito lang ako para sakanya.
Siguro akala n'ya wala na akung pakialam sakanya simula noong mag hiwalay kame sa kubo mula ng mangyari ang mga bagay nayon samin kung hindi n'ya lang alam lage akung nakamasid sakanya alam ko kung saan s'ya pumopunta pag wala s'ya sa kanila bahay o kahit sa school madalas ko syang tinitingnan kahit hindi kame magkasama s'ya ang laman ng puso ko na utak ko inaalala ko sya kung kumain naba s'ya at kung nakauwi naba s'ya bago kame pumasok sa School machaga pa kung nag aantay sakanya sa labas ng kanilang bahay ng di nag papakita inaantay kung makasakay muna s'ya ng jeep bago ako sumakay gusto kung masigurong ligtas syang makapasok sa School pag katapos naman ng klase kahit pinapakita ko sa kanyang busy ako sa pakikipag kwentuhan sa aming kaklase pero pag nakita ko syang paalis na nag mamadali nakung sundan s'ya at alamin kung pauwi nasya hindi ako nauwi ng bahay kung di ako sigurado kung nakauwi Naba s'ya ganoon ako sa araw araw masaya nako ang makita syang ligtas pero hanggang kailan ko kayang pigilan ang aking nararamdaman para sa aking pinsan""

Itutuloy......