Pamiętnik uczuć

POCZĄTEK

•Ja•

Mam wrażenie, że w swoim życiu uchodzę za jakąś totalną idiotkę. Nigdy przez nikogo nie byłam traktowana na poważnie. Wszyscy oceniali mnie powierzchownie, lub po jednym słowie, a przecież wiesz, że często pierwszy przekaz jest zbyt nacechowany emocjonalnie i później go żałujemy.
Mam wrażenie, że wielu ludzi mnie nie rozumie. Nie wie, jak wyglądam w środku. Nie wie, jakie mam poglądy, jakie mam uczucia. Bo to, że jednego dnia biegam z uśmiechem na twarzy nie znaczy, że taka jestem.
Nic mi nie wychodzi. Oczekuję chuj wie czego od każdego, kogo spotykam w swoim życiu. A nie, przepraszam, oczekuję, że myślimy tak samo. Ale tak nie jest. Myślę, że się zrozumiemy, ale okazuje się, że masz zupełnie inne plany. Potrafisz z tego wyjść, ale ja nie potrafię. I nie chodzi o to, że chciałabym zacząć wszystko od nowa. Chciałabym tylko spotkać kogoś prawdziwego.

____________________________________

Hejka! Zaczynamy przedpremierowo, choć to, co teraz widzicie, jest po prostu kartką, która wprowadza do książki, a za nią będzie nazwa rozdziału i kolejne sentencje.
Bardzo się cieszę, że mogę ten zbiór zacząć, mam nadzieję, że będziemy się wymieniać różnymi spostrzeżeniami w komentarzach.
Rozdziały pojawiać się będą, tak jak mówiłam, w podziedziałek, środę, piątek i niedzielę. Będę starała się wrzucać je z rana.

Nie będę Wam życzyć szczęśliwych Walentynek, ponieważ sama ich nie obchodzę i uważam, że jeśli się kogoś kocha, to przez cały rok się okazuje miłość i nie potrzeba tego dnia. Jak się chce, to ma się czas i w inne dni. Miłego, spokojnego, zimowego "poranku". Do jutra!❤️