7 - Canım Çok Sıkılıyor

16.2K 634 15
                                    

Merhaba arkadaşlar. Yeni bölüm ile ben geldim.

Açıkçası bu bölümde çok olay olmadı. Nedeni Yaprak'a geçen bölüm vurulan ilaçtı.

Bu yüzden bir daha ki bölümü erken yayımlamaya çalışacağım.

Multide, Buğra, Demir, Kerem, Cansu, Nil ve Nazlı var merak ediyorsanız bakabilirsiniz.

İyi okumalar...

______________________

Gözlerimi açtığımda, kıpkırmızı bir yatakta tek başıma yatıyordum. Doğrulabildiğim de, iğnenin etkisinin geçmiş olduğunu anladım.

Hava karanlıktı ve ortam biraz sıcaktı. Yataktan kalktığımda çığlık sesleri duydum. Evde benden ve Ezel'den başka birisi mi vardı? Ezel neredeydi?

Odadan çıktığımda evin ateşler içerisinde olduğunu gördüm ve çığlık attım. Odaların kapısını açarak Ezeli aramaya başladım.

Çığlık sesinin geldiği odanın kapısını açtığımda, küçük kızı gördüm. Evi yakarak öldürdüğüm kızı.

Duvarın köşesine sinmiş bir şekilde ayıcığına sarılmıştı ve ağlayıp çığlık atıyordu. Yanına doğru yürüdüğümde beni görmediğini fark ettim. Elimi ona doğru uzattığımda, sanki ateşe değmiş gibi çığlık attı ve geri çekilmeye çalıştı.

"Hey! Gel benimle, seni buradan çıkarayım." dediğimde, çığlık atarak ağlamaya başladı. O anda geceliğinin ucunun yandığını gördüm.

"Anne! Baba! Kurtarın beni. Burası çok sıcak!" diyerek bağırdığında, geceliğin de ki ateşi söndürmeye çalıştım ama ben dokundukça daha çok yanıyordu. O anda ateşin ben olduğumu fark ettim ve ondan uzaklaştım. Odadan çıkacakken, kapıyı alevlerin sardığını gördüm. Ama ben ateşsem, bana bir şey olmazdı.

Koşarak odadan çıktığımda, tahmin ettiğim gibi hiç bir şey olmamıştı. Başka bir odaya girdiğimde, Birkan'ı gördüm. Yere çökmüş bir şekilde ağlıyordu.

"Yapma. Lütfen..." diye titrek bir sesle konuşmuştu. Ona doğru adım attığımda bağırdı.

"K-kimsin sen! Neden bunu yapıyorsun?" Nefes alışverişlerim hızlandığında, bunun bir kabus olduğunu fark ettim. Hızla odadan çıktığımda önümde bir sürü ölü beden gördüm.

Çığlık atarak yere eğildim ve kulaklarımı tıkadım.

*********

"Yaprak!" diye bağıran Ezelin sesini duyduğumda gözlerimi açtım. Üzerime eğilmiş, endişeli bakışlarla bana bakıyordu. Kabusumun aksine hareket edemediğimi fark ettim. Ezel hareket etmek için kasıldığımı fark edince, doğruldu.

"Doktorla konuştum. İğne geçiciymiş. Bu akşama kadar geçer" dediğinde hiçbir tepki vermeden ona bakmaya devam ettim. Kendimi engelli gibi hissediyordum. Sadece gözlerimi hareket ettiriyor, içimdeki düşüncelerle boğuşuyordum. Çok kötü bir histi.

Gözlerimi tam karşımda ki saate çevirdiğimde, saatin 10.30' a geldiğini gördüm. Fazla uyumuştum biraz.

Karnımın gurultusuyla, Ezel'in bakışları bana döndü. Şu an hareket edebilseydim topuklarımı götüme vura vura kaçardım herhalde. Kızardığımı görünce, bir kahkaha kopardı.

"Kızardın..." kahkahalarının arasında söylediği şey ile çığlık atmak istiyordum utançtan. Tamam kahkahası güzeldi ama böyle bir konuda kahkahasını duymak sinirlerimi bozuyordu.

Gülmesini bitirdiğinde, ayağa kalktı ve çekmeceden bir iğne çıkardı korkuyla hızlıca nefesler alırken kaşlarını çatarak bana baktı.

"Seni tok tutacak bir iğne bu!" diyerek bağırdığında, gözümden bir yaş akmıştı. Kendimi durduramıyordum. Onunla ilgisi yoktu, sadece iğneden korkuyordum.

Derin bir nefes aldı ve kolumu kendine çekti. Islak pamuğu tenimde hissedince daha çok korkmaya başlamıştım.

"Kendini kasma." dedi ve iğneyi batırdı. Kendimi serbest bıraktım. İğneyi çıkardığında, pamuğu üstünde bir süre tuttu.

"Arkadaşların aşağıda. Buraya çağırıyorum." dedi ve odadan çıktı. Yanaklarımda ki yaşlar kulağımı gıdıklarken onları silmek istedim ama elimden bir şey gelmiyordu. Göz yaşına bile karşı gelemiyordum.

Odaya kızların dalmasıyla, gözlerimi oraya çevirdim. Hepsi üzerime çullandı ve bana sarıldı.

Akşam ne olduğu hakkında her şeyi bana anlatmışlardı. Nasıl tepki veremiyorsam da, onları dikkatle dinliyordum. Adamlar beni götürdüğünde gizlice benim telefonumdan Ezel'e haber vermişlerdi. Vedat abiyi de, Ezel beni oradan çıkardıktan sonra, ortalıktan yok olmuş.

Ezel öldürtmüştü...

~EZEL~

Aşağıda çocuklarla oturmuş, tekrarı verilen maçı izliyorduk.

"Kızın peşine düşeceklerdir..." dedi, Kerem.

"Vedat öldü." diye araya girdi Demir. Başımı ovuşturdum.

"Ama bu adamlarının, peşimizde olmayacağı anlamına gelmez" dedi Buğra. "Sonuçta, düşmanınızın dostu, bizim düşmanımızdır." diye ekledi.

"Sadece, buradan biraz uzaklaşacağız. Sizde kızları yanınıza alacaksınız."

"Onlar burada durabilir-" Demir'in sözünü kestim.

"Saçmalama! Bizi tehdit edecekler. Adım kadar eminim! Bu yüzden, tehdit edebilecekleri hiçbir unsur kalmamalı." dediğimde kafasını onaylarcasına salladı.

Merdivenlerden gelen ayak sesleriyle, kızların indiğini gördük.

"Hele şükür teşrif edebildi hanımefendiler." diye ağzının içinde geveleyen Buğraya ters bir bakış attı Nazlı.

"Duydum." diyerek tısladığında, Buğra ofladı ve kolundan tutarak evden çıkardı. Eve götürecekti.

~YAPRAK~

Sıkıntıdan patlayacak gibiydim. Kızlar gittikten sonra uyumayı denemiştim ama bir gram uykum yoktu. Hem istediğim pozisyonda değildim. Tavanla bakışıyordum.

Odanın kapısı açılınca, gözlerimi oraya çevirdim. Ezel gelmişti.

Dağınık saçlarını geri ittirdi ve kendini yanıma attı. O tavana bakarken ben onu izliyordum. Hafif çıkmış sakallarını okşamak istiyordum. Başını bana çevirdi.

"Sıkıldın mı?" dediğinde kafamı salladım. Evet saatler geçtikçe ben bir tek ellerimi ve kafamı oynatabiliyordum. Konuşmaya çalışsam ise tuhaf sesler çıkarıyordum.

Bana yaklaştı ve kollarını belime dolayıp kendine çekti. Güzel kokusunu içime çekerken, uyku bastırmıştı.

Kolumu kaldırdı ve kendine sardı. "Benim de canım çok sıkıldı." dedi. "Sen konuşmayınca canım çok sıkılıyor." dediğinde gülümsedim ve başımı eğip, onun vücuduna saklandım. "Sonuçta sen benim ev arkadaşımsın..." dediğinde, kalbimin ortasına balyoz yemiş gibi hissettim.

Arkadaş deme lazım olur...

Şeytan gözümün önüne gelirken, kafamı ona çevirdim. Uyumuştu. Derin bir nefes verdim ve ona daha çok sokuldum.

Dudaklarını büzmüş ve kaşlarını çatmış bir şekilde uyuyordu. Zorlukla ona doğru uzandım, nemli ve sıcak dudaklarına bir öpücük kondurdum.

______________________

Vote vermeyi unutmayın lütfen

Sizi seviyorum...

Katil Ve Mafya |Zor Aşk Serisi 1|Where stories live. Discover now