Beyaz Atlı Kraliçe //Texting {gxg}

1.1 ━"Aklını yitirmiş olmalısın."

➽Lumos!

||Bölüm müziği: Foster the People- Pumped up Kicks ||

Papatya: Sanırım, şimdi anlatmaya hazırım. (03.27 am)

Papatya: Bir rüya görmüştüm.

Papatya: Kendi evimdeydim, salonumda. Annemle oturmuş kitap okuyordum, bana şifalı iksirlerden bahsediyordu. Bazen de işlerinden, hastalarından..

Papatya: Annemin yüzü morarmaya başladı sonra. Gözleri şişti, kollarından kan akmaya başladı. Korkuyla karşıya bakıyordu,

Papatya: babama. Olduça uzaktaydı.

Papatya: Babam birden yakınlaşmaya başladı. Hareket etmiyordu ama mekan ayaklarının altından kayıyor ve onu yanımıza taşıyordu gibiydi. Yüzünde o memnuniyetsiz, soğuk ifade vardı.

Papatya: Ağlamaya başladığımı hatırlıyorum, sahiden korkmuştum.

Papatya: Nasıl oldu hatırlamıyorum ama birden üçümüzde farklı bir yere gelmiştik, kurak bir yere.

Papatya: Anne ve babam düello ediyordu, kuru ağaçlar da alkış tutuyordu.

Papatya: Sonra annem, babamı affedilmez lanetle öldürdü.

Papatya: Karşıdan babama ve anneme baktığımı hatırlıyorum ama..

Papatya: annem parmaklarının ardındaydı, azkabanda. Babam da bir mezarda.

Papatya: Korktuğumu ve yardım istedim ama etrafta kimse yoktu, her yer karanlıktı. Siyah topraklı bir çöldeydim sanki.

Papatya: Sürekli daireler çiziyordum.

Papatya: Sonra.. Uzaktan bir ışık gördüm. Beyaz peçeli biri, parlak, beyaz bir atın üzerinde geliyordu.

Papatya: Bana doğru yaklaştı, elini uzattı. Elini tuttuğumda o siyah kumlu çöl, adeta vahaya dönüşmüştü. Çiçekler, şelaler, kuşlar, tavşanlar.. Her bir noktasıyla mükemmel bir yere dönüşmüştü.

Papatya: Yüzünü göremedim ama sen olduğunu hissediyordum.

Papatya: Bu yüzden sen benim beyaz atlı kraliçemsin.

Papatya: İyi geceler.

[Bölümü beğendiysen lütfen vote vermeyi unutma! 💛]

[Dip not: bölüm şarkısı medyada mevcut.]

➽Nox!