ရုံ နိုးနေပေမဲ့ ခေါင်းတွေအရမ်းကိုက်သောကြောင့် မျက်လုံး မဖွင့်ချင်။ ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ် အပူချိန်ကြောင့် ဖျားနေပြီ ဆိုတာ ရုံ သိလိုက်ပြီ။ခေါင်းတစ်ခုလုံး တဆစ်ဆစ်ထိုးကိုက်နေသောကြောင့် နားထင်ကိုဖိကာ အားတင်း၍ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်။ ဝိုးတဝါး ပုံရိပ်တစ်ခု ။ တစ်ဖန် မျက်လုံးမှိတ်ကာ ပြန်ဖွင့် ကြည့်လိုက်တော့ မောင်။ မျက်လုံးတွေက နွေးထွေးနေပေမဲ့ မျက်နှာကတော့ အပြုံးအရယ်မရှိဘဲ သူ့အား လက်ပိုက်ကာ စိုက်ကြည့်နေသည်။
" မောင် "
အားတင်းကာ ခေါ်လိုက်သော်လည်း လည်ချောင်းမှ ဝေဒနာ ကြောင့် အသံက ကွဲအက်အက်နဲ့ တိုးလျလျ။
ဆက်မာန်ဟိန်း ရုံရဲ့ အန်ဖတ်တွေပေနေသော အိပ်ယာခင်း နဲ့ အဝတ်အစားတွေကို လျှော်ပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်လာတော့ ကုတင်ပေါ်က ကောင်လေးက မျက်မှောင်ကြုတ် ကာ လှုပ်ရွနေသည်။ ည က တစ်ညလုံး အဖျားတွေ တက်နေတာကြောင့် အစိုးရိမ်လွန်ပြီး မအိပ်ပဲ စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။
စေတနာရုံကို သူစိတ်ဆိုးပါသည်။ စကားနားမထောင်တဲ့အပြင် နေမကောင်းပါ ဖြစ်လာတာမို့ သူ စိတ်ဆိုးသည်။
" မောင် "
အားတင်းကာ ခေါ်နေသော်လည်း ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်ကာ မိမိ အား စိုက်ကြည့်နေသော လူသားက ဘာမှ တုံ့မပြန်လာ။ကိုယ့်ကိုဆို အမြဲတမ်း သဲသဲလှုပ်နေသော လူသားက ကိုယ့်ကို မပွေ့ဖက်တာကြောင့် ဝမ်းနည်းလာသည်။ နေမကောင်းဖြစ်နေလို့ စိတ်အားငယ်နေတယ်ထင်ပါသည်။
ကုတင်ပေါ်က ကောင်လေးက မျက်ရည်တွေဝဲနေပြီမို့ လက်နှစ်ဖက် ဆန့်ပေးကာ
" မျက်နှာသစ်မယ် "
ဆန့်ပေးထားတဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ဥပက္ခာပြုကာ ယိုင်တိ ယိုင်တိုင်နဲ့ ရေချိုးခန်းဆီ ဦးတည် သွားတာမို့ အနောက်ကနေ အပြေးလိုက်ထိန်းရသေးသည်။
မျက်နှာသစ်ပေးမယ်ဆိုတော့လည်း လက်မခံ သူ့ဟာသူ အကုန်လုပ်နေသည်။ အားလုံးပြီးသွားတော့ အိပ်ယာထဲ ပြန်သွားမယ် ထင်ထားပေမဲ့အဆိုးလေးက အဝတ်ဗီရိုဆီ သွား နေတာကြောင့်
