4.BÖLÜM

9.2K 318 13
                                    

MİRAY'DAN DEVAM

Uyandığımda nerde olduğumu anlamak için etrafıma bakarken yağızı gördüm

Nerde olduğumuzu ve ne olduğunu sorunca cevap vermiş ve bana ilk defa ikizim demişti

Yüzümde buruk bir gülümseme olmuştu çok güzel bir hissti

Daha sonra yağız odadan çıktı ve annemgil geldi arkada diğer abilerimde vardı gelmelerine mutlu olmuştum gelmez umursamazlar sanıyordum yanılmışım

Annem hemen bana sarıldı ve
------ iyimisin kuzum dedi
Bende
-------iyiyim annecim merak etme dedim

Sonra ilk yağız sonra doktor içeriye girdi ve onları odadan çıkardı

Doktor onlar çıktıktan sonra yanıma geldi
Bir kaç test yapıp gideceği zaman
------ilk önce durumumu bana söylermisiniz dedim
Doktor da
------olabilir haber veririm size dedi ve gitti

Eğer kötü birşey varsa aileme söylemezdim
Büyük bir ihtimalle migrenim tutu ve ben ilacı alamadan bayılmıştım

Doktor çıktıktan bir süre sonra annemgil geldi
bende
-------Yoruldunuz hadi gidin sabah olmuş zaten dedim
Onlarda
------Olmaz dediler
------O zaman kantinde kahvaltı yapın bana da gelirken bişeyler getirin ben acıktım galiba dedim ve karnımı tutum
Babam ve annem bu halime tebessüm ettiler

Koray abim annemin koluna girerek
-------hadi anne gidelim bir şeyler ye dedi ve onlarda çıktılar
Ailem çıktıktan bir süre sonra doktor geldi üzgün duruyordu
Ne olduğunu sordum
Ve bana üzgün olduğunu ve ilik kanseri olduğumu söyledi eğer kabul edersem ameliyat olabilir uygun ilik bula bilirmişiz 
Doktor devam etti ve
-----İlk abilerinin ilikler uyuyormu diye bakarız daha sonra anne ve babanın dedi
bende
---tamam ailem söylemeyin ben kendim uygun bir zaman da söylerim dedim
Doktor serum'a baktıktan sonra çıktı
Ben yalnızlığımla baş başa kaldım
Gözlerim doldu acaba söylesem mi annemgil çok üzülür ama abimler sevinirler benden kurtulacaklar sonuçta
Bir damla iki damla derken ağlamam şiddetlendi
İçeriye koray abim geldi
-------ne oldu dedi
Ben ona şaşkınlıkla baktım çünkü benimle zorunlu olmadıkça konuşmazdı

------Birşey yok abicim sizi çok seviyorum dedim ve söylememe kararı o anda aldım
Çünkü annemgil daha çok benimle ilgilenir o zaman abilerime vakit ayırmazlar
o zaman benimle çok ilgilendikleri için daha çok nefret ederler belki benden bu yüzden söylemiycem yani bir süre
Abin bana tuhaf tuhaf baktı ve
------ağlama annem görürse üzülür gelirler şimdi dedi
Göz teması bile kurmadan gitti

Belki ben ölünce daha mutlu olurlar dedim içimden çünkü yanlarında ben olunca abilerim annemgille istedikleri gibi vakit geçiremiyorlar

Buna şahit olmuştum

Akşam ailecek sinama izliyecektik bende o zaman ikizimle yeni okuldan gelmiştik ben üstümü değiştirip aşağı ineceğim zaman abilerim salonda annemgil de filim için mısır ve cips koyuyorlardı tabaklara

Salona girecekken baran abimin söylediği şeyle gözlerim dolmuştu

-----Miray gelmese de annemgille rahat bir şekilde film izlesek keşke her birimiz annem ve babamın omuzuna yatarız ne güzel olur dedi
Ayaz abimde
------Miray olmayınca annemgille daha rahat oluruz dedi ve diğerleri de onayladı
Bende sesiz bir şekilde geri gidrcektim ki annem bana seslendi onlar beni görmeden
-------efendim dedim ama sesimden duyduğumu anlamış olabilirlerdi
Neyse
annemgilin yanına gittim
-------yorgunum annecim  ve karnım ağrıyor biraz siz abimlerle izleyin bu günlük dedim

Annemde
------- tamam ama kendini iyi hissedersen yanımıza gel dedi
Bende
----tamam dedim ve odama çıktım
Kendimi yatağa atar atmaz ağlayarak uyumuşum.


BENİM ABİLERİM Where stories live. Discover now