Hogwarts'a Düşmek

33 🦁 Sonsuza Dek

İyi Okumalar...

🦁

"Astoria farkında mısın, bu çok tuhaf!" diyen Elina'ya gözlerimi devirdim. Yarım saattir bunu anlatıyordu.

"Bildiğin buradaydı ve sen de buradaydın. Ne paradoks ne kelebek etkisi, hiçbir şey olmadı. Aynı zamanda Marcu- Ah! Çok tuhaf!"

Yatağımda uzanarak ona baktım "Evet, biliyorum. Keşke annem burada olsaydı. Ne yapılacağını bilirdi." elime Regulus'un odasından bulduğum kitabı aldım "Ya da açabilseydim. Belki o zaman anlardım." dedim.

Elina benim yatağıma oturarak bana baktı "Astoria, Marcus'un bunu yapmasına izin vermeyeceğiz, değil mi?" dedi.

Hızla dikelip "Tabii ki de! Onun böyle bir şey yapmasına izin verecek değilim! Hata yapmayacağız. Ne bu yıl ne gelecek yıl ne de daha sonrası," dedim.

Elina üzgünce elini omzuma koydu "Ben çıkayım sen düşün istersen," dedi.

Çıktığında, hıçkırarak ağlamaya başladım. Marcus'un böyle bir şey yapmasını istemiyordum. Elimde tuttuğum defter parıldamaya başladı. Kilidin üzerinde olan baş parmağım yanmaya başladı.

Ayağa kalkıp defteri yatağıma attım. Defter sertçe açıldı ve sayfalar birbirini takip etti. Tekrar kapandı ve açıldığında ilk sayfada durdu.

Yanan parmağımı ağzıma götürüp emdim. Daha sonra üfledim. O kadar fazla acımıyordu ama yanıyordu.

Defter, günlüktü. İçinde her şey yazıyordu. Regulus yazıyordu. Defteri okumadan karıştırmaya başladım. Bir süreden sonra annem yazmaya devam ediyordu.

Bir sayfada olan fotoğrafı elime aldım. Marcus da içindeydi. Çapulcular, Lily, Alice, Frank, Dorcas, Marlene. Hepsi oradaydı.

Arkasında not var mı diye çevirdim.

Gryffindor toplantısı. Tess'in erkek kardeşi Marcus Ambrosius dışında. Tanrım! O çocuk tamamiyle Ravenclaw. Neyse -Remus

Annemin notlarında Ambrosius soyunu bul yazıyordu. Marcus o soydandı, annemde. Marcus benim dayımdı. Şimdiye kadar Sirius, Remus ile aynı yaşta olmalıydı.