𝐩𝐲𝐬𝐜𝐡𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐬𝐭/𝐭𝐨𝐦 𝐟𝐞𝐥𝐭𝐨𝐧

|15|

Uzun zamandır ilk defa bu kadar huzurlu hissediyordu

Eftalia'dan

kapının çalmasıyla ayağa kalkıp ayaklarımı vurarak kapıya ilerledim, kapıyı açınca karşımda ablama çok benzeyen bir kadın vardı.

"Siktir."

"Abla?"sarılmasıyla sertçe yutkundum, "kardeşim."onu sertçe itip sinirli gözlerle baktım. "Sen öldün!"

"Ölmedim, sadece."

"Sadece ne sadece."sinirle bakarken içeri girdi.
"Evime girebileceğini söylemedim."

"Abartıyorsun."sakin bir şekilde kapıyı kapattım, "ben mi abartıyorum bir düşün abartan benim öyle mi? 6 yıldır seni hepimiz öldü biliyoruz!"sinirli bir şekilde bağırıyordum bir de kendini haklı görüyordu.

"Sakin ol Eftalia, anlatmama izin ver."

"Açıkla o zaman kızını öz kızını nasıl bıraktığını anlat, hiç mi için sızlamadı ya, o daha küçükken annem nerede diyordu, ben ne cevap vereceğimi bilmiyordum biliyormusun, bilmezsin nereden biliceksin."

"Sana sakin ol diyorum dinliyormusun beni, benim için kolay mı oldu sanıyorsun, sevdiğim adamı ve kızımı bıraktım ben."

"Ben mi bırak dedim, 6 yıldır neredeydin?"

"Eftalia ben üzgünüm söyleyemem utanıyorum."gözlerimi büyültüp ona baktım ne demek söyleyemem.

"Anlat!"

"Huh peki, ben başkasına aşık oldum."

"Biraz önce sevdiğim adam diyordun salak mısın?"sinirden gülüp göz devirdim,
"Sözlerine dikkat et Eftalia!"

"Etmezsem ne olur, küçükken yaptığın gibi dövermisin ya da bağırıp çağırırmısın!?"

"Eftalia biliyor musun sadece bencilin tekisin, sana yaptığım onca şeyi görmüyorsun!"

"Ne yaptın anlatsana, ne yaptında görmüyorum ben."

"Yeter artık haddini fazla aşıyorsun, biliyormusun keşke annemle babam o gün seni aldırsalarmış!"yanağım da hissettiğim sızıyla gözlerimi kapattım, derin bir nefes alıp gözlerimi açtım, sinirli bir şekilde bakıyordu.

"Keşke aldırsalarmış, şimdi git evimden."

"Kızımı almadan gitmicem."

"Git evimden dedim, sağır mısın? İstemiyorum seni evim de."

"Ben de seni istemiyorum Eftalia."kalbim de oluşan ağırlık ve boğazımda ki yumruyla bakışlarımı başka yere çevirdim, her ne kadar kavga etsekte o benim ablamdı, beni sevmese bile.

"Seninle kavga etmeye bile değmez bekle kızını."hızlı adımlarla odama girdim, derin derin nefes alırken dolaptaki çekmeceden ilacımı çıkarttım, ellerim titriyordu, sakinleştiriciden bir tane ağzıma atıp yuttum, yatağın üstüne oturup derin derin nefesler almaya başladım, ellerim istemsizce bileklerime gidiyordu, tırnaklarımı bileklerimi geçirirken oluşan sızılarla gözlerim doluyordu, bileklerime baktığımda kızardığını gördüm, daha fazla yapamamak için içimden 10'a kadar sayıyordum.