𝐩𝐲𝐬𝐜𝐡𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐬𝐭/𝐭𝐨𝐦 𝐟𝐞𝐥𝐭𝐨𝐧

|34|

Eftalia'dan

Kapının önünde durmuş Tom'un abisi, Chris ile bakışıyorduk. "merhaba abi."

"Merhaba Tom, ama yanındaki bayan kim?" başımı kaldırıp gözlerine baktım. Biraz daha konuşmadan durursam misafir çocuğu gibi duracaktım.

"Ben Eftalia, Tom'un arka-" Tom kendisi konuşarak sözümü kesmişti. "Sevgilim."

Chris yüzüne bir tebessüm yerleştirerek geri çekildi ve içeri girmemizi sağladı. Salona girer girmez bayan Sharon'u görmemiz açıkçası pek iyi olmamıştı. Ayağa kalkıp konuştu.

"Tom! bu kızın ne işi var burada?" her an üstüme atlayacak gibi duruyordu ve aslında biraz tırsmıştım. Tom'a biraz daha sokuldum.

"Eftalia benim kız arkad-" bu sefer sözü kesen ben olmuştum, annesi ile aramdaki soğukluğu daha fazla ilerletmek istemiyordum.

"Bırakıp gitme olayı aslında sizin bildiğiniz gibi değil Sharon hanım, olayı baştan anlatmamıza izin verin lütfen." sakin çıkan sesim ortamdaki gerginliği biraz daha dindirmişti. Başını sallayıp tekrar koltuklara oturunca biz de karşı koltuğa oturduk. "Burada neler olduğunu söyler misiniz?" olaya tamamen uzak kalan Chris artık dayanamamış olsa gerek sonunda patlamıştı. "küçük bir yanlış anlaşılma var, onu düzeltmemiz gerekiyor."

Başını sallayıp Sharon'un yanına oturdu. "Sizi dinliyorum." derin bir nefes alıp konuştum.

"Sizin benim Tom'u tamamen bir anda ortada bıraktığımı düşünüyorsunuz fakat olay aslında bu değil, yanlış anlaşılmadan dolayı aramıza giren bir soğukluk." tek kaşını kaldırıp devam etmemizi istercesine başını salladı.

Sözü Tom devraldı. "Senin anne, senin evine geldiğim gün Eftalia ile çimenlerde otururken telefonuna bir mesaj geldi. Mesaj sahibi erkekti ve sevgi sözcükleri ile dolu bir konuşmaydı, bende sevgilisi sandım..

O sıralar Eftalia'ya aşık olduğum için bunu kaldıramadım ve ondan uzaklaşmak için onu kendimden olabildiğince soğutmaya çalıştım. 7 ayın sonunda karşılaştığımız parkta olayları en baştan konuştuk.

O kişinin aslında sevgilisi olmadığı, ortaokuldan arkadaşı olduğunu ve cinsel yöneliminin farklı olduğunu öğrendim. Sonra da sevgili olduk fakat sen bunu bilmediğin için böyle tepki verdin."

Şok olmuşlardı, ben yaşasam ben de böyle bir tepki verirdim. Gerçekten aslında anlatınca beraber yaşadığımız o kadar çok anımız vardı ki.

"Ama ben merdivenlerden düştüğümde yanıma gelmiştiniz ve sevgili olduğunuzun söylemiştiniz. Ne yani değil miydiniz?" hayır anlamında başımı salladım.

"Haberlerde bizim sevgili olduğumuz iddiaları vardı ve sizi hayal kırıklığına uğratmamak için sevgili rolü yaptık. Lütfen bize inanın ben bir psikoloğum ve bu olayları yaşayan bir çok hasta iyileştirdim. Bunu Tom'a yapamam, yapmam."

Uzun bir sessizlik olmuştu, ama bu huzur dolu bir sessizliğin aksine gerginlik dolu bir sessizlikti. Bir süre sonra Sharon hanım ayaklanıp yanımıza geldi ve ellerimizi tuttu.

"Ben, gerçekten kusura bakmayın. Neler olduğunu bilmediğimden dolayı öyle bir tepki verdim. Sana tokat attığım için de özür dilerim kızım." sonlara doğru yanağımı okşamaya başlamıştı.

Yanağımdaki elini alıp tuttum. "Siz de haklısınız, gerçekleri bilmeyince öyle bir tepki vermeniz normal." gülümsedi, gülümsedim. Elini bırakınca Tom'un saçlarını karıştırdı.